یک نظامی پیشین افغان که به ایران مهاجر شده: اصلاً چیزی به نام عید ندارم

"بدون شک دوری از وطن، دوری از عزیزان ، از قوم و خویش و وطندار خصوصاً خانواده و در دیار غربت، مهاجرتی که تحمیل شده سر ما خیلی درد آور و رنج آور است."

این مرد می‌گوید که در نظام جمهوری مخلوع برای شش سال در ولایت فراه سرباز بود. اما او پس از بازگشت طالبان به قدرت در نزدیک دو سال قبل به ایران گریخت.

او که نمی خواهد نامش در گزارش ذکر شود به رادیو آزادی می‌گوید که اصلاً چیزی به نام عید ندارد:
"لحظات بسیار سخت سپری می‌شود و به ویژه در این ایام عید سعید فطر که همه مسلمانان باید از خوشحالی تجلیلش کنند. اما متاسفانه کسانی که مهاجر شده اند، مثل ما، در دوری از وطن و هم میهنان خود درد و رنج می‌کشند."

اندکی پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در نزدیک دو سال گذشته، عده‌ای از نظامیان سابق عمدتا به علت خطرهای جانی به کشورهای مختلف از جمله ایران رفتند و خانواده‌های برخی‌شان در داخل افغانستان ماندند.

رحمیه همسر یکی از نظامیان پیشین است.

او در خانه گلی با یگانه فرزندش در گوشه از شهر زرنج مرکز ولایت نیمروز در جنوب غرب افغانستان زندگی می‌کند.

او به رادیو آزادی می‌گوید که همسرش عضو نیروی پولیس سابق بود و به دلیل مشکلات اقتصادی و تهدیدات امنیتی به ایران رفت:
"از یک طرف عید می آید و تمام کودکان لباس نو ساخته اند. اما طفل من که حال یکساله شده لباس ندارد. دلم به او می‌سوزد. خودم هم هیچ لباسی ندارم. به عید مردم سفره می‌اندازند، میوه عید دارند، اما میوه عید نداریم هیچی نداریم گاهی به خرج خود می‌مانیم."

با وصف دشواری اوضاع، برخی هنوز به آینده امیدوار هستند.

این مرد که خود را نظامی سابق معرفی می‌کند، می‌گوید که نزدیک دو سال است که به دلیل ترس از طالبان در ایران زندگی می‌کند:
"سومین عید است که دور از وطن و دور از خانواده سپری می‌کنیم. به امید آنکه روزی که دوباره با آبرو و عزت کامل برگردیم کنار خانواده و دوستان عزیز عید را با هم تجلیل کنیم. انشاالله که آن روز می‌رسد."