برخی از زوج‌های نامزد خواستار جلوگیری از مصارف هنگفت در مراسم عیدی بردن هستند.
سیدعالم ارباب زاده ۲۵ ساله و باشندهٔ ولایت بامیان است که مدت دوماه از نامزدی‌اش سپری شده است.
او می‌گوید، مصارف هنگفت در بردن نوروزی و عیدی با درنظرداشت مشکلات اقتصادی برای خانوادهٔ داماد دشوار است.
او به رادیو آزادی گفت، هر دو جانب باید از مصرف بیش از حد در بجا آوردن این گونه مراسم خودداری کنند:
"رسم‌های عیدانهٔ که ما داریم، در ظرف دو نیم ماه نوروز داریم، عید رمضان داریم و عید قربان داریم، در نوروز باید ماهی ببریم جلبی ببریم، لباس و طلا ببریم و یک محفل هم باید بگیریم، در عیدهای رمضان و قربان همی قسم که این در توان هموطنان ما نیست، حتی برخی‌ها عروسی کرده نمی‌توانند علتش همین است چون در سالی که چنین مراسم و محفل‌ها گرفته می‌شود پول جمع‌آوری نمی‌شود که او عروسی کند."
کوکی سادات ۲۴ ساله، باشندهٔ اصلی ولایت سمنگان رادیو آزادی گفت، تجملاتی که در حال حاضر برای عیدی بردن توسط خانواده‌ها صورت می‌گیرد، فرهنگ اصلی عیدی نیست:
"خواستم از هموطنان این است که در نوروز، عید رمضان و عید قربان از مصارف هنگفت خودداری کنید، از رسم‌ها که فعلاً مردم دارند یعنی مصارف هنگفت می‌کنند این در فرهنگ ما نیست."
عطازاده: باید از مصارف گزاف خودداری شود، باید یک چیزی گرفته شود که هم خانواده‌ها خوشحال باشند و هم ما
در همین حال صالح عطازاده، باشندۀ ولایت کاپیسا می‌گوید، مخالف عیدی بردن برای نامزدش نیست، اما نباید در مصارف این رسم زیاده روی شود.
او به رادیو آزادی گفت:
"نوروزی و عیدی یکی از عنعناتی است که بین افغان‌ها رایج است، نامزد بسیار خوش می‌باشد که برش عیدی برده شود، چون بین خواهران و اقارب قدر پیدا می‌کند، اما باید از مصارف گزاف خودداری شود، باید یک چیزی گرفته شود که هم خانواده‌ها خوشحال باشند و هم ما."
گوزل اوزگل که در مرکز ولایت بلخ زندگی می‌کند، می‌گوید، فامیل‌های دختر و پسر در این ولایت رسم دارند تا هر دو جانب در عید برای یک دیگر عیدی بدهند.
به گفتهٔ گوزل، هرچند این اولین عیدی است که او از طرف خانوادهٔ نامزدش دریافت می‌کند، اما به گفتهٔ او با یک هدیهٔ کوچک نیز که ارزش آن مهم باشد می‌توان به هم عیدی داد:
"با وجودی که سال اول نامزدی من است، یعنی اولین عیدی من است که هم به فامیل دختر و هم به فامیل پسر برده می‌شود، اما طرفدار این نیستم با وجودی که اوضاع افغانستان خراب است، اقتصاد‌ها ضعیف شده مصرف بی‌جا شود و یا هزینه بالا داشته باشد، اگر یک تحفه خرد هم باشد اگر برای طرف دختر یا پسر است برگ سبز تحفهٔ درویش است، ارزش آن مهم است نسبت به قیمتش."
در مراسم عیدی بردن، خانوادهٔ پسر برای عروس شان، لباس، لوازم آرایش، میوهٔ خشک و تازه و کیک و کلچه هدیه می‌کنند.
در مقابل خانوادهٔ دختر نیز روغن جوشی (بسراق) و تخم جوشانده به خانوادهٔ پسر هدیهٔ عیدی می‌دهند و در برخی ولایات لباس نیز برای داماد تهیه می‌شود.
این رسم با درنظرداشت فرهنگ هر ولایت متفاوت است.
اما برخی نامزد داران می‌گویند، این مراسم اخیراً از شکل سنتی و صمیمی آن به یک نوع رقابت و تجمل‌گرایی میان خانواده‌ها مبدل شده است.
زوج‌های نامزد به این باور اند که با در نظرداشت بحران اقتصادی در افغانستان نباید با خریدن لباس و دیگر هدایای قیمتی به خانواده‌ها ضربهٔ اقتصادی وارد شود، بلکه با خریدن یک هدیهٔ کوچک که ارزش معنوی داشته باشد نیز می‌توان رسم عیدی را بجا آورد.
