خاطرات شماری از شهروندان افغانستان از عیدی گرفتن و عیدی دادن

عید که یکی از جشن‌های مسلمانان جهان است با رسوم مختلف تجلیل می‌شود.

عیدی دادن یکی از رسم‌های است که در بیشتر کشورها از جمله افغانستان در روزهای عید اجرا می‌شود.

این رسم به گونه‌ای است که در روز اول عید همه اعضای خانواده نزد افراد بزرگتر خانواده به دست بوسی و تبریکی می‌روند و پول، شیرینی، لباس و دیگر هدایا را به عنوان عیدی دریافت می‌کنند.

شهروندان کشور می گویند که در دوره‌های مختلف زندگی‌شان عیدی دریافت کردند و به دیگران عیدی دادند و از این رسم خاطرات جالبی دارند.

خاتون، باشندۀ کابل از خاطراتش در بارۀ عیدی گرفتن و عیدی دادن در دوره‌های مختلف می‌گوید:
" از دوران ظاهر خانۀ ما از خویشاوندها مهمان زیاد می‌آمد و عیدی ما یک روپیه، یک قیران حتا یک شازنی عیدی بود. بعد دوران داوود خان پنج روپیه عیدی می‌گرفتیم، دوران کمونست‌ها عیدی گرفتیم و مقدار عیدی بیشتر شد. دوران مجاهدین هم عیدی گرفتیم، کم کم کلان شدیم پیر شدیم و صاحب نواسه شدیم. حالا برای اطفال کسی عیدی آنقدر نمی‌دهد و فقط اقارب نزدیک ممکن عیدی بدهد."

فرشته یکی از باشندگان هرات می‌گوید، خاطرات خوبی از عیدی دادند و عیدی گرفتن دارد:
"عیدی دادن و عیدی گرفتن رسم خوبی است. من هر دو را دوست دارم. خاطرۀ جالب من این است که در یکی از عیدها عیدی دریافت کردم و بسیار خرسند شدم اما مجبور شدم آن را به برادران کوچکتر عیدی بدهم. مهم این است که کنار هم خوشحال باشیم"

لطیف، باشندۀ ولایت بلخ می‌گوید که این رسم در خانواده‌شان برای کودکان است و عیدی به کودکان داده می‌شود:
"عیدی دادن مخصوصاً برای اطفال خرد سن است. این رسم بیشتر در قریه جات زیاد است. در کنار عیدی دادن بعضی سرگرمی‌ها مانند تخم برد یا تخم جنگی، تشله بازی در قریه جات زیاد رسم است."

عید سعید فطر و عید سعید قربان از جشن‌های بزرگ مسلمانان است که هر سال تجلیل می‌شود و هر کشور رسوم مختلف برای تجلیل از آن دارند.

در افغانستان در کنار عیدی دادن، سرگرمی‌ها و رسم‌های مختلف چون خینه یا حنا کردن دست‌ها، توزیع شرینی به همسایه‌ها، عیدی بردن برای نامزد و بازدید از اقوام و غیره وجود دارد.