عده یی از افغانها در داخل و بیرون از افغانستان می‌گویند، تهدیدات حکومت طالبان سبب شده نتوانند مشکلات و دیدگاه‌هایشان را با رسانه‌ها شریک سازند.
علی باشندۀ ولایت غزنی به رادیو آزادی می‌گوید، پس از اینکه گواه زندانی شدن فردی به دلیل پست فیسبوکی از سوی حکومت طالبان بود، همکاری‌اش را با رسانه‌ها کاهش داده است:
"چشم دید خودم٬ شخصی فقط پست فسبوکی گذاشته بود به ده ماه حبس محکوم کرده بودند طالبان و هنوز هم بدبختانه در زندان به سر می‌برد. فقط بخاطر یک پست فسبوکی، هیچ کس یا افرادی جرات نمی‌کند حتی در شبکه‌های اجتماعی فسبوک انستاگرام و این‌ها فعالیت کند".
حسن حکیمی، فعال حقوق بشر و فعال رسانه‌ای در غرب افغانستان که پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان مجبور به ترک کشور شده، می‌گوید، او و شماری دیگر از فعالین حقوق بشری، سیاسی و رسانه‌ای در بیرون از کشور هم مجبور به کاهش همکاری‌هایشان با رسانه‌ها شده اند.
او ادعا می‌کند، حکومت طالبان به تهدید و آزار واذیت خانوادۀ کسانی می‌پردازد که بیرون از افغانستان اند و چالش‌های مردم را با رسانه‌ها شریک می‌کنند.
حکیمی به رادیو آزادی گفت، او نیز یکی کسانی است که بخاطر محافظت از خانواده‌اش در برابر شکنجه و تهدید طالبان مجبور شده فعالیت‌های رسانه‌ای خود را کاهش دهد.
"فعالین سیاسی، حقوق بشر، زنان و فعالین رسانه‌ای که بیرون از افغانستان هستند همیشه مشکلات، چالش‌ها، جنایات و ظلمی که در افغانستان روان است، بخصوص عملکردهای طالبان را بیان می‌کردند و همکار بودند با رسانه‌ها در افغانستان، از بیرون افغانستان طالبان متاسفانه به دلیل تهدید ظلم و فشاری که به خانواده‌هایشان در افغانستان متوجه آنان کرده، آنان نمی‌توانند به همکاری خود با رسانه‌ها ادامه بدهند".
مردم خیلی محتاطانه نظرات خود را با رسانه ها درمیان میگذارند٬ زیرا می ترسند
مصطفی شهریار، خبرنگار هم می‌گوید ترس مردم از شکنجه و تهدید حکومت طالبان سبب شده منابع مردمی کمتر دیدگاه‌هایشان را با خبرنگاران شریک بسازند.
"مردم دیدگاه‌هایشان را بسیار محتاطانه در محضر عام با خبرنگاران شریک می‌کنند، حرف جدی و اساسی این است که آنان می‌ترسند ترس از این دارند که مورد تهدید و تعقیب قرار نگیرند و اظهار نظر نمی‌کنند، خیلی از مسایل است که برای گفتن نظریات مردم را باید شریک کنیم اما متاسفانه با این مشکل جدی بر می‌خوریم که مردم نظرشان را ابراز نمی‌کنند و به نحوی از این مسأله دور می‌شوند و طفره می‌روند."
در همین حال ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان می‌گوید، محدودیت وضع شده از سوی آنان فقط برای کسانی است که به گفتۀ او نظام را تخریب می‌کنند:
" امارت اسلامی افغانستان به آزادی رسانه‌ها و بیان در حدود همان چوکات مشروع آن (احترام) قایل است و تمام رسانه‌ها در کشور همین اکنون نشرات خود را دارند البته همنوایی کردن با حلقات دشمن تخریب نظام این چیزی است که در هیچ نظام و هیچ دنیا برایش اجازه نیست به همین اساس بعضی محدودیت‌ها اگر باشه هم به او چیزها ربط می‌خورد که تحریک مردم علیه نظام اگر باشد یا تخریب نظام".
این درحالیست که خانوادۀ انجنیر نوید جوان کشته شده در هلمند درماه نومبر سال ۲۰۲۲ به رادیو آزادی گفته بود که او پس از آن کشته شد که در صفحۀ فیسبوکش در مورد طالبان یک متن انتقادی نوشته بود. اما طالبان علت کشته شدن نوید را خصومت‌های شخصی خوانده بودند.
همچنان شمار زیادی از منتقدان سیاسیت‌های طالبان به شمول فعالان مدنی، خبرنگاران و فعالان حق آموزش دختران به دلیل انتقادهایشان از سوی استخبارات طالبان بازداشت و زندانی شده اند.
از این میان مطیع‌الله ویسا، فعال آموزش، زکریا اصولی و رسول پارسی نویسندگان، مرتضی بهبودی، خبرنگار، موسی شاهین، هنرمند و نرگس سادات و سید محمد حسینی، فعالان مدنی هنوز در بند طالبان اند.
