افغان‌هایی که به دلیل فرار از تهدیدات امنیتی و طی مراحل پرونده‌های مهاجرت‌شان از ماه‌ها به این سو به پاکستان رفته اند، شکایت دارند که با مشکلات سخت اقتصادی روبه‌رو شده اند.
ناهید سادات، یکی از پناهجویان افغان در پشاور پاکستان است که می‌گوید، بیش از یک سال است که در پاکستان است و همه دار و ندارش را مصرف کرده و در ماه رمضان با مشکلات زیاد اقتصادی دست و پنجه نرم میکند.
او که از جمله دارندگان کیس‌های مهاجرت امریکا است، می‌گوید، بی‌سرنوشتی بیچاره‌اش کرده و اکنون روزهای دشواری را سپری میکند.
"درضمن این که اقتصاد ما ضعیف است دو پسرم در یک هوتل کار می‌کنند که ساعت سه بجه عصر می‌روند و تا هنگام سحری به مردم غذا می‌دهند، نمی‌دانم که خودشان افطار هم می‌کنند یا نه. هر وقت شب یادم می‌آیند که پسرانم روز روزه می‌گیرند و شب کار می‌کنند، این برایم یک رنج بزرگ است."
او می‌گوید، بهای مواد خوراکی در پاکستان زیاد افزایش یافته، اما پسرانش در یک شبانه روز در بدل پول نا چیز یعنی ۵۰۰ روپیه پاکستانی کار می‌کنند که به گفتۀ او، این پول برای پیش برد زندگی‌شان کفایت نمی‌کند.
فرخنده عمری، یکی دیگر از پناهجویان افغان است که اکنون در اسلام آباد زندگی میکند و او نیز برای طی مراحل اسناد مهاجرت خود به پاکستان آمده است.
"مدت دو سال می‌شود که ما در حالت بی‌سرنوشتی قرار داریم و فعلا در ماه مبارک رمضان با مشکلات اقتصادی و روحی دچار استیم و قیمتی هم به اوج خود رسیده است و تا کنون از سوی هیچ نهاد و سازمانی همکاری نشده است."
فرخنده عمری: دو سال است که در بی سرنوشتی به سر می بریم
عبدالروف قاضی زاده، یکی دیگر از این افغانها می‌گوید که در کنار افزایش بهای مواد خوراکی، برای پناهجویان افغان فرصت کاری فراهم نیست.
"حالا که ماه مبارک رمضان رسیده است بهای مواد خوراکه بسیار بلند رفته است و اکثرافغان‌ها این توان را ندارند که برای افطاری و سحری‌شان مواد خوراکی خوب آماده کنند، بخاطری که اینجا زمینۀ کار برای افغانها مساعد نیست."
بیشتر افغان‌هایی که برای طی مراحل پرونده‌های پناهجویی‌شان به پاکستان آمده اند، و کار طی مراحل پرونده‌هایشان زمانگیر شده، دارندگان کیس‌های (p1 و p2) اند.
حکومت امریکا برنامۀ ویژه مهاجرتی اولویت دوم (پی۲) را به تاریخ دوم ماه آگست سال ۲۰۲۱ پس از تصمیم خروجش از افغانستان برای کسانی‌که با نهادهای امریکایی و یا تحت حمایت امریکا کار کرده بودند، اعلام کرد.
از این‌رو هزاران افغان که به نحوی به مأموریت دولت امریکا در افغانستان همکاری کرده‌اند، واجد شرایط این برنامۀ مهاجرتی امریکا می‌شوند.
برخی دارندگان کیس‌های مهاجرت امریکا می‌گویند که بیشترشان کارمندان ادارات حکومتی، دفاتر خارجی و فعالان مدنی و خبرنگاران هستند که پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان درافغانستان به دلیل تهدیدات امنیتی کشور را ترک کرده و دیگر راه برگشت به افغانستان را ندارند.
آنان حدود یک و نیم ماه قبل نیز با انتقاد از عدم رسیدگی به پرونده‌های مهاجرت‌شان از سوی امریکا در اسلام آباد پاکستان دست به تظاهرات زده و خواهان رسیدگی هرچه زودتر به پرونده‌هایشان شدند.
دولت امریکا تا به حال واکنشی به این گونه اعتراض‌ها و انتقادها نشان نداده است، اما همواره گفته که پرونده‌های این افراد زیر کار است.
