بسیاری از دکانداران و کسبه کاران در ولایت پروان می گویند که به علت افزایش فقر کار وبار شان کمرنگ شده و پرداخت مالیه به حکومت طالبان بر دوش شان سنگینی میکند.
محمدیما حیران مانده که بین برآورده کردن نیازمندی های ماهانه خانواده یازده نفری و پرداخت مالیه دکانش چطور توازن را برقرار کند.
محمد یمای بیست و چهار ساله در شهر چاریکار مرکز ولایت پروان دکان پرزه فروشی موتر دارد.
«اگر مصارف خانه را پیدا کنیم از مالیه دولت باقی می شویم و اگر مالیه دولت را پرداخت کنیم از کرایه دکان باقی می شویم. همین گونه سرگردانی و پریشانی داریم.»
او به رادیو آزادی می گوید که ماهانه از پنج هزار تا هفت هزار افغانی عاید دارد و در هر چهار ماه بیش از دو نیم هزار افغانی باید به حکومت طالبان مالیه بپردازد.
دکانداران دیگر هم شکایت مشابهی دارند.
محمد یعقوب در ناحیه یازدهم شهر چاریکار گاز مایع می فروشد. او هم می گوید که مصارف خانواده یازده نفری اش را نمی تواند برآورده کند.
یکی از دکانداران در پروان: حیران هستیم که خرچ خانه را پیدا کنیم یا مالیات گزاف را بپردازیم
«مشکل ما این است که فروشات نداریم. فعلاً با فقر و بیکاری مواجه هستیم. من گاز می فروشم اما مردم پول ندارند کسی توان خرید آن را ندارد، کسی از ما ده افغانی را گاز می خرد و کسی بیست افغانی را می خرد. در اینجا روز خود را می گذرانیم. روزانه چهل افغانی یا پنجا افغانی که کار می کنیم همان را نان می خریم و به خانه خود می بریم.»
دکانداران و کسبه کاران در پروان معمولاً به دو مرجع شاروالی و مستوفیت این ولایت مالیه پرداخت میکنند.
اما مسئولان محلی طالبان چیزی دیگری گویند.
اخترمحمد ایوبی مدیر عواید طالبان در مستوفیت پروان می گوید که اخذ مالیات را نسبت به سال های گذشته کاهش داده اند.
«قبلاً یک اعشاریه پنج فیصد مالیه اخذ می شد. اما امارت اسلامی صفر اعشاریه ۵ فیصد مقدار مالیه را تعیین کرده است.»
اما بسیاری ها از افزایش میزان بیکاری و کاهش عواید در مجموع شکایت می کنند.
به اساس یک گزارش موسسه تحقیقاتی گالوپ در سال ۲۰۲۲، هشتاد و هفت در صد از افغان هایی که در نظرسنجی سهم گرفته بودند، گفته اند که به مشکل یا به بسیار مشکل عاید به دست می آورند.
