فقر،ناداری، سردی بی پیشینه در بامیان و نبود سرپناه مناسب، این مغاره نشینان را به مشکلات زیادی مواجه کرده است.
در دل کوه؛ در مغارۀ تنگ و تاریکی در بامیان ملکه با چهار کودکش زندگی می کند.
ملکه ۳۲ ساله می گوید که شوهرش معتاد به مواد مخدر است و آنان با مشکلات زیادی اقتصادی روبرو هستند.
"به مواد سوخت و مواد خوراکه زیاد نیاز مند هستیم."
ملکه می افزاید که در نبود مواد سوخت ، سرمای شدید زمستان او و کودکانش را بیمار کرده است.
می گوید به دلیل فقر نتوانسته، که برای گرم کردن مغارۀ که در آن زنده گی میکند مواد سوخت تهیه کند.
"سوم ما (خانه ما) خیلی سرد است اولاد هایم مریض شده، خود من هم مریض هستم پول ندارم خود را تدوای کنم شفاخانه رفتم نسخه داد آن را هم نتوانستم بگیرم به دلیل اینکه پول ندارم."
در مغاره های بامیان بیشتر از ۲۰۰ خانواده فقیر و بی بضاعت زندگی می کنند.
نبود غذای کافی، مواد سوخت، برق، آب آشامیدنی و نبود سرپناه درست از مشکلات عمده این مغاره نشینان است.
در مغاره های بامیان بیشتر از ۲۰۰ خانواده فقیر و بی بضاعت زندگی می کنند.
فاطمه زن دیگری که با چهار فرزندش در یکی از این مغاره ها زندگی می کند به رادیو آزادی از دشواری های زندگیش قصه میکند.
"خانه ما را می بینید خاک ریزه دارد همرای همین خاک از مجبوری زندگی می کنیم اگر خانه باشد چرا اینجا زندگیم کنیم؟ مواد خوراکه و مواد سوخت هم نداریم پول نیست همه چیز ضرورت داریم."
این خانواده ها می گویند که هیچ کمک رسانی برای آنان از سوی سازمان های داخلی و خارجی صورت نگرفته است.
آنان از سازمان های امداد رسان و حکومت طالبان میخواهند که به وضعیت زندگی شان توجه کنند.
طالبان نیز از وضعیت بد مغره نشیان با خبر هستند.
سیف الرحمن محمد ریس اطلاعات فرهنگ طالبان در بامیان به رادیو آزادی می گوید که آنان و برخی سازمان های امداد رسان به مغاره نشینان کمک غذایی توزیع کرده اند اما بسنده نبوده است.
" البته این کمک های اولیه و غذایی که صورت می گیرد ما شما می دانیم در این زمستان سرد و مشکلات گوناگون که مردم دست پنجه نرم می کنند بخواهی نخواهی این کمک ها مشکلات آنان را به طور کلی مرفوع نمیتواند بازهم ما در تلاش هستیم اداره محلی در تلاش است که به مشکلات مردم رسیده گی شود."
این خانواده ها در حالی از وضعیت زندگی شان شکایت دارند که به تازگی جمعیت هلال احمر افغانی تحت اداره حکومت طالبان گفته است که در حال حاضر حدود ده میلیون نفر در افغانستان به کمکهای عاجل نیاز دارند.