ملل متحد: جامعه جهانی نمی‌تواند افغان‌ها را نادیده بگیرد

ریحانه مادر ۹ فرزند است و در یک خانۀ غریبانه در کابل زندگی می‌کند.

او می‌گوید که شوهرش یک کراچی دستی دارد، اما کار نیست که عایدی به دست آورد.

ریحانه می‌گوید که نیاز شدید به کمک دارد:
"همراه دخترم چادری پوشیده می‌روم در پیش نانوایی‌ها تا اگر کسی پیدا شود برای ما یک دوتا نان بخرد. اگر اینجا نشد در پیش مساجد می‌روم تا اگر یک مقدار پول برای ما کمک کنند، اگر کمک دریافت کنم به جز نان و چای چیزی دیگری نمی‌توانیم بخریم در روزها دیگ پخته نمی‌کنم. دو هزار کرایه خانه می‌دهم."

اما این فقط ریحانه نیست، مثل ریحانه کسان دیگری نیز هستند که روزها و شب‌های سختی را می‌گذرانند.

جاوید، یکی از باشندگان ولسوالی شکر درۀ شهر کابل می‌گوید که هنوز هیچ نهاد کمکی به او کمک نکرده است.

او می‌گوید، توزیع کمک‌ها عادلانه نیست:
"ما هنوز هیچ کمکی دریافت نکرده‌ایم، کمک‌های جامعۀ جهانی به افغان‌ها در اینجا نمی‌رسد، شخصاً من که نیازمند هستم به من نرسیده، این کمک‌ها فقط به چند نفری رسیده که در قریۀ ما قدرت دارند. "

اخیراً کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان گفته است که جامعۀ جهانی نمی‌تواند افغان‌ها را نادیده بگیرد.

این کمیشنری اواخر روز سه‌شنبه در توییتی نوشت که افغان‌ها با ناامنی شدید غذایی، سوء تغذیه و بحران سرپناه مواجه هستند.

یو ان ایچ سی آر قبلاً نوشته بود که آنها متعهد به کمک در شرایط اضطراری در افغانستان هستند و در سال گذشته به حدود ۵.۹ میلیون نفر کمک کرده اند.

حکومت طالبان می‌گوید که مردم فقیر هستند و جهان باید به آنها کمک کند.

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان روز چهارشنبه به رادیو آزادی گفت:
"شکی نیست که مردم افغانستان به کمک‌های عاجل نیاز دارند، زیرا با فقر و تنگدستی روبه‌رو هستند، زیرا هوا سرد است و زیرساخت‌های زراعتی مردم نیز آسیب دیده است، پس درست است که مردم مشکلات زیادی دارند، جامعۀ بین‌المللی باید افغان‌ها را کمک کند و از لحاظ انسانی این مکلفیت آنهاست."

همه این نگرانی‌ها در حالیست که برنامۀ جهانی غذا پیش از این از جامعۀ جهانی خواسته بود تا برای جلوگیری از بحران انسانی در افغانستان اقدام کند. این اداره گفته بود که برای کمک به نیازمندان در افغانستان ماهانه به ۲۲۰ میلیون دالر نیاز است.