سازمان « طبقه بندی جامع امنیت غذایی» (آی پی سی) میگوید که تا دو ماه دیگر چهار میلیون کودک و زن در افغانستان از سوء تغذیه حاد رنج خواهند برد.
این سازمان با نشر گزارشی گفته که افغانستان در زمینۀ سوء تغذیه نیاز به مداخلۀ فوری دارد.
در همین حال شماری از خانوادههایی که در آن کودکان به سوء تغذیه مبتلا هستند از نرسیدن کمکها شکایت دارند.
حبیب الرحمن رحمانی، باشندۀ ولسوالی خاص ارزگان پدرکودک هشت ماههای هست که به دلیل مبتلا شدن به سوء تغذیه از چند روز به اینسو در شفاخانه بستری است.
آقای رحمانی به رادیو آزادی گفت، از این که وضعیت صحی مادر کودکش نیز خوب نیست، نمیتواند او را با شیرش تغذیه کند.
به گفتۀ او، تا کنون هیچ کمکی بخاطر سوءتغذیه طفلشان دریافت نکرده اند.
"خودم طفلی دارم که مبتلا به سوء تغذیه است، شیرمادرش کم است، همین حالا چند روز میشود که در شفاخانه بستری است تا کنون نه از سوی دولت و نه از سوی موسسات به ما کمکی نشده است، ما از موسسات و انجوها میخواهیم که به خاطر اطفال دست بکار شوند و با آنها کمک کنند."
احسانالله، یکی از باشندگان هلمند به رادیوآزادی گفت که در منطقهشان کودکان زیادی به سوء تغذیه مبتلا شده اند.
"تعداد زیادی از کودکان سوء تغذیه اینجا هستند که مادرانشان درست تغذیه نشده اند و نمیشوند و قادر نیستند به اطفالشان شیر بدهند و آنها را تغذیه کنند، از جامعۀ جهانی و موسسات میخواهیم تا به کودکان ما توجه کنند و با آنها کمک کنند."
ولایتهای بدخشان و پکتیکا از لحاظ سوءتغذیه در فاز چهارم یعنی وضعیت بحرانی قرار دارند.
این درحالیست که طبقهبندی جامع امنیت غذایی (آی پی سی) برآورد کرده که تا ماه اپریل سال جاری میلادی چهار میلیون کودک و زن در افغانستان از سوء تغذیه حاد رنج خواهند برد و نیاز به مداخلۀ فوری در این زمینه وجود دارد.
آی پی سی با نشر گزارشی گفته که آخرین پیش بینی این سازمان نشان میدهد که بیش از ۸۷۵ هزار کودک در افغانستان از سوتغذیه حاد شدید رنج میبرند یا احتمالا از آن رنج خواهند برد.
گفته شده که رقم افراد مبتلا به سوءتغذیه حاد متوسط به بیش از دو میلیون و ۳۴۷ هزار تن میرسد که بیش از ۸۰۴ هزار تن آنان را زنان باردار و شیرده تشکیل میدهند.
در این تحلیل «سازمان طبقه بندی جامع امنیت غذایی» آمده که ولایتهای بدخشان و پکتیکا از لحاظ سوءتغذیه در فاز چهارم یعنی وضعیت بحرانی قرار دارند.
ولایتهای بادغیس، بغلان، بلخ، فراه، فاریاب، غزنی، غور، هلمند، جوزجان، کابل، کندهار، کاپیسا، کنر، لغمان، لوگر، ننگرهار، نیمروز، نورستان، پنجشیر، پروان، ارزگان و زابل در فاز ۳ یعنی در وضعیت جدی از لحاظ افراد مبتلا به سوءتغذیه طبقه بندی شده اند.
عوامل اصلی کمک کننده به سوءتغذیه حاد عدم مصونیت غذایی شدید خوانده شده و آمده که کودکان ۴۵ تا ۵۵ در صد از خانوادهها غذای با کیفیت بسیار پائین مصرف کرده اند که تنها ۱۶ درصد رژیم غذایی شان تقریبا قابل قبول بوده است.
عوامل اساسی این مشکلات وضعیت اجتماعی-اقتصادی، هنجارهای اجتماعی و فرهنگی وآفات طبیعی، از جمله سیل، خشکسالی و زلزله خوانده شده است.
گزارشها از احتمال بیشتر شدن موارد سوء تغذیه در افغانستان در حالی نشر میشود که به دلیل ممنوعیت کار زنان در ادارههای غیردولتی، شماری زیادی از نهادهای امداد رسان فعالیتهایشان را در افغانستان به گونۀ قسمی یا کامل به حالت تعلیق در آورده اند.
به تازهگی سوفیا سپریچمن، رئیس موسسه پاملرنه با ابراز نگرانی از وضعیت مردم افغانستان گفته که اگر کمکهای بشردوستانه به افغانها نرسد آنها با خطر مرگ روبهرو خواهند شد.
طالبان قبل از این گفته اند که وضعیت بشری در افغانستان به حدی خراب نیست که سازمانهای بینالمللی گزارش میدهند.
اما سازمان ملل متحد چندی پیش گفته است که نزدیک به ۶ میلیون تن در افغانستان در یک قدمی قحطی قرار دارند و ۲۸ میلیون تن دیگر در این کشور به کمکهای فوری بشری نیازمند اند.