خانواده های فقیر و نیازمند در ولایت نیمروز می گویند که نهاد های کمک کننده باید در این هوای سرد زمستان، به آنان کمک برسانند.
نظر گل ۴۶ ساله چند هفته می شود که منتظر کمک بشردوستانه است. اما او می گوید که تا فعلاً هیچ خبری از کمک موسسه های خارجی نیست.
"موسساتی که بود همه جمع شدند و رفتند، امیدی به ما بود که برویم از آنها کمک بگیریم یا فلان وقتی با ما کمک می دادند، سروی می کردند، می آمدند، نام های ما را نوشته می کردند کارت می دادند باز ما می رفتیم، کمک می گرفتیم."
نظر گل در اصل از ولسوالی لاش جوین فراه است و تقریباً دو سال پیش بر اثر خشکسالی و جنگ های گذشته به شهر زرنج مرکز نیمروز آواره شده.
او حال در شهرک مهاجرین نیمروز زندگی می کند و مسئولیت تامین مخارج خانواده هشت نفری را به عهده دارد.
"به همین منطقه ما بسیار زیاد مردم زندگی می کنند. تقریبآ ۱۰۰ خانه الی ۱۵۰ خانواده را من می شناسم که همین حال شب نان برای خوردن خود ندارند، طفل های این ها گریه می کنند، در به در اند."
توفان، سردی هوا، ریزش برف و باران های اخیر در کشور به خصوص در ولایت جنوب غربی نیمروز، زندگی افراد فقیر و نیازمند را دشوار تر کرده است.
توفان، سردی هوا، ریزش برف و باران ها در نیمروز، زندگی افراد فقیر و نیازمند را دشوار تر کرده است.
به اساس گزارش ها، در نتیجه سردی کم سابقه هوا در ولایت های مختلف، ده ها نفر جان باخته و بیش از ۷۰ هزار مواشی هم تلف شده اند.
جاوید یک باشنده دیگری نیمروز می گوید که به کمک های عاجل بشر دوستانه نیاز دارد.
"در این شرایط سخت که ما سخت نیاز به همکاری داریم اگر دولت با ما کمک نمی رساند خواهش می کنم از سازمان ملل متحد که کمک های خارجی به ما برسد تا ما از گرسنگی و بدبختی نمیریم."
پس از وضع ممنوعیت بر آموزش عالی و نیز کار زنان، چند هفته پیش وزارت اقتصاد حکومت طالبان با فرستادن مکتوبی، کار زنان را در نهاد های دولتی و غیر دولتی ممنوع اعلام کرد.
این اقدام طالبان با واکنش های گسترده داخلی و خارجی نیز روبرو شد.
در این حال برخی از سازمان های غیر دولتی به شمول نهاد های کمک کننده از توقف فعالیت های شان در افغانستان خبر داده و گفته اند که بدون حضور کارمندان زن، توزیع کمک های بشری در این کشور برای مردم نا ممکن خواهد بود.
به اساس گزارش ملل متحد، بیش از ۲۸ میلیون نفر در افغانستان در فقر زندگی می کنند و با خطر گرسنگی شدید و دشواری روبرو هستند و در زمستان امسال نیز مجبور اند که بین سرما و غذا یکی را انتخاب کنند.
اما حال هزاران نفر در نیمروز مثل نظر گل می گویند که به کمک های عاجل بشر دوستانه امید بسته اند.
"ما آدم های غریبیم به خدا چیزی نداریم. امید ما همین است که فقط با ما کمک شود،موسساتی که با ما از قدیم کمک می کردند، خدا خیر شان بدهد. آنها بیایند به ما کمک کنند."
