شمار زیاد از کودکان پناهجویان افغان در هند از آموزش محروم مانده اند

مژگان یکی از مهاجران افغان در هند و مادر دو فرزند است.

پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان با مشکلات زیاد با خانواده‌اش به هند مهاجرت کرد تا آینده بهتری را برای فرزندانش رقم بزند، اما برخلاف اکنون با چالش‌های بیشتر روبه‌رو شده‌است.

به‌گفته وی، پس از تلاش‌های مکرر نتوانسته فرزندانش را در مکاتب دولتی در هند شامل کند.

او به رادیو آزادی می‌گوید: "متأسفانه دخترم که ۱۵ سال سن دارد و در افغانستان صنف نهم بود، این‌جا به دلیل این‌که سنش بالا است در مکتب شامل نساختند و برای پسرم نیز دلیل نبود بست خالی و زبان تدریس را پیش کردند. برای او هم نتوانستم از مکاتب دولتی برگه قبولی بگیرم."

مژگان که در افغانستان استاد مکتب بوده و اکنون ازین‌که فرزندانش از مکتب باز مانده اند نگران است.

او می‌گوید که اقتصاد‌شان ضعیف است و هزینه کرایه خانه و زندگی روزمره را به سختی فراهم می‌کنند.

این در حالی‌ست که یک مهاجر افغان دیگر که نخواست نامش در گزارش ذکر شود به رادیو آزادی گفت که موفق نشده تا فرزندانش را به مکاتب دولتی و خصوصی هند بفرستد.

او افزوده که تنها دو دخترش در حال حاضر مکتب و مرکز آموزشی باسکو که به همکاری کمیساری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان راه اندازی شده، درس می‌خواند و دو پسرش به دلایل مشکلات اقتصادی به جای تحصیل باید کار کنند.

او می‌گوید: "ما رفتیم تا اولادهایم را به مکتب شامل کنیم، اما گفتند حالا ۱۷ ساله هستند و نمی‌توانند به مکاتب جذب شوند و بالاخره به مکتب و مرکز آموزشی باسکو شامل شدند، اما دو پسرم را از مکتب بیرون کردم که کار کنند."

در همین حال فروزان یکی از دختران افغان که به دلیل بالا بودن سنش از ۱۴ سال به این‌سو نتوانسته در مکاتب دولتی هند شامل شود و در مکتب و مرکز آموزشی باسکو درس می‌خواند می‌گوید که این مکاتب نیز کیفیت خوب ندارند.

فروزان می‌افزاید: "ما توان مالی کافی نداریم که مکاتب خصوصی برویم. توقع داشتم تا رشد کنم و مهارت‌هایم را افزایش بدهم که در این مکاتب نمی‌شود. کاش وضعیت مالی بهتری می‌داشتیم."

این در حالی‌ست که کمیته مهاجران افغان در دهلی وضعیت آموزش دانش‌آموزان افغان را نگران‌کننده می‌خواند و می‌گوید باید سیستم آموزشی با کیفیت بهتر برای مهاجران فراهم شود.

احمد ضیا غنی رئیس کمیته مهاجران افغان در دهلی می‌گوید: "کورس‌های آموزشی که تحت حمایت پروژه‌ها فعالیت می‌کنند. بسیار نمادین و عاری از کیفیت درسی است. همان‌قدر که به نام یک آدرس پروژه جریان دارد."

هرچند در کنار این مرکز آموزشی، مکتب سید جمال‌الدین افغان در دهلی با سیستم درسی افغانستان در هند فعالیت داشته، اما به گفته کمیته مهاجران افغان این مکتب با مشکلات مالی مواجه شده و از فعالیت باز مانده‌است.

اما مسئولان سفارت افغانستان در دهلی می‌گویند که تلاش دارند که این مکتب را سرپا نگهدارند.

فرید ماموندزی سرپرست سفارت افغانستان در هند می‌گوید: "در این مکتب ۳۰۰ دانش‌آموز درس می‌خواند و پس از سقوط نظام پیشین این مکتب به مشکلات درگیر شد، اما اکنون به حمایت سفارت افغانستان و کشور هندوستان تلاش می‌شود تا این مکتب به فعالیت‌های خود ادامه بدهد."

مهاجران افغان در هند در حالی نگرانی‌شان را از عدم دسترسی به آموزش بیان می‌کنند که پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان و بسته شدن مکاتب بروی دختران بالای صنف ششم و منع دختران از رفتن به پوهنتون‌ها شماری زیاد از خانواده‌ها تلاش کردند تا به کشور‌های همسایه مهاجر شوند.

بر اساس آمار کمیته مهاجران بین ۹ تا ۱۱ هزار افغان در این کشور زندگی می‌کنند که اکثریت آنان اسناد قانونی و کارت پناهجوی را ندارند و در انتظار استقرار در کشور‌های دیگر هستند.