شماری از دختران در چندین ولایت بهخاطر بسته شدن پوهنتونها از سوی طالبان اعتراض کردند، اما این اعتراض کنندگان با خشونت شدید طالبان روبهرو شدند.
یکی از دختران معترض که به دلیل مشکلات امنیتی نخواست نامش در گزارش ذکر شود به رادیو آزادی گفت که در تظاهرات هرات شرکت کرد، اما طالبان با آنها از خشونت کار گرفتند:
"اول اجازه فعالیت را ندادند، بعد ما به گروههای جداگانه تقسیم شدیم، بعداً آمدن و ما را تهدید کردند که شما اجازه ندارید که این فعالیت را انجام دهید. از طرف پارک ترقی به سوی مرکز موقعیتهای بود که همه بخاطر اعتراض جمع شده بودند. طالبان با موترهای آبپاش همه را پراکنده کردند، هوا خیلی سرد بود اجازه هم نمیدادند که دوباره به خانههای خود برویم."
در این چند روز خود شهر آرایش نظامی به خود گرفته بود و طالبان حرکتهای غیر انسانی انجام دادند
یکی دیگر از معترضان که وی نیز به دلیل مشکلات امنیتی نخواست نامش در گزارش گرفته شود با ارسال پیامی به رادیو آزادی گفت: "در این چند روز خود شهر آرایش نظامی به خود گرفته بود و طالبان حرکتهای غیر انسانی انجام دادند، مثلاً به روی مردم آب پاشیدند و با خشم و حرکتهای غیر انسانی مانع دختران شدند. همچنان زنانیکه میخواستند با جمع اعتراض کنندهها بپیوندند آنها را اجازه ندادند که از خانههایشان بیرون شوند، همچنان بستن چوکها و سرکها از جمله کارهای بود که طالبان مانع معترضان شدند."
پس از اعلام بستن دروازههای پوهنتونها به روی دختران، اولین اعتراض در پوهنتون ننگرهار با شعار "یا همه، یا هیچکس" آغاز شد و دامنه آن در روزهای گذشته به هرات، کندهار، کابل و تخار رسید و بسیاری از معترضان توسط مردان مسلح طالبان لتوکوب و زخمی شدند.
در ویدیوهای که از سوی زنان معترض در شبکههای اجتماعی منتشر شده نیز نشان میدهد که این معترضان با رفتار تند از سوی نیروهای طالبان روبهرو شده و حتی برای پراکنده کردنشان تیراندازی کردهاند.
در یکی از این ویدیوها یک طالبان مسلح یک دختر معترض را تهدید به مرگ میکند.
رادیو آزادی خواست در این مورد نظر حکومت طالبان را بگیرد، اما ذبیحالله مجاهد سخنگوی این حکومت به سؤالها پاسخ نداد.
بهگفته دختران معترض طالبان با این کارشان تمام محدودیتهایی را که در دهه ۱۹۹۰ بر زندگی زنان افغان تحمیل کرده بود، تکمیل کرد و افغانستان و زنان افغان را نزدیک به سه دهه به عقب برد.
از سوی دیگر در روزهای گذشته در شهرهای پشاور، کویته و دهلی نو نیز از سوی دختران و پسران در واکنش به بسته شدن پوهنتونها راهپیمایی انجام شده و این عملکرد طالبان با شدیدترین الفاظ نکوهش شدهاست.
این تصمیم حکومت طالبان در سطح بینالمللی نیز به شدت مورد انتقاد قرار گرفت و شماری از کشورها به شمول کشورهای اسلامی از طالبان خواستند که تصمیم خود در این باره را پس بگیرند.
بیش از شانزده ماه از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان میگذرد. در این مدت محدودیتهای شدید بر زنان در افغانستان وضع کرده اند. بتازگی کار زنان در سازمانهای غیردولتی داخلی و خارجی را منع کردند، دروازههای پوهنتونها، مکتبها و مرکزهای آموزشی خصوصی را به روی دختران بستند.
قبل از این زنان را از کار در بیشتر ادارههای دولتی منع، حجاب را بر زنان اجباری و همچنان آنان را از رفتن به حمامهای زنانه، پارکهای تفریحی، کلبهای ورزشی و سفر بدون محرم در مسیرهای طولانی نیز منع کرده اند.