شورای جهانی موسیقی با محکوم کردن ممنوعیت موسیقی از سوی طالبان در افغانستان، این کار را نسلکشی (نابود سازی) فرهنگی و موسیقی دانسته است.
سردار محمد، یک تن از آوازخوانان محلی اکنون در جاده‌های کابل بولانی فروشی می‌کند.
وی که با مشکلات زیاد اقتصادی روبه‌رو است می‌گوید که نمی‌تواند خرچ روزانه‌اش را از این کار پیدا کند:
"تمام آزادی ما گرفته شده بسیار وضعیت اقتصاد ما خراب است روز به روز بیخی به صفر رسیده ایم تر و خشک اگر یک وقت را پیدا کنیم وقت دیگر را نداریم."
این تنها سردار محمد نیست که با این وضعیت دچار شده، بلکه هنرمندان دیگری نیز با سرنوشت مشابهی روبه‌رو شده اند.
طالبان پس از حاکمیت دوباره‌شان بر افغانستان در حدود یک و نیم سال گذشته، موضع سختگیرانه‌ای را در برابر موسیقی و شنیدن آن داشته اند.
صدای موسیقی در مکان‌های عمومی در افغانستان به خاطر ترس از طالبان کاملاً خاموش شده است.
در همین حال شماری از آوازخوانان افغان که در بیرون از افغانستان هستند می‌گویند که ادامۀ وضعیت کنونی ضربۀ محکمی بر موسیقی افغانستان در درازمدت وارد می‌کند.
فریده ترانه، یکی از آواز خوانان افغانستان می‌گوید، موسیقی در کنار این که می‌تواند در اجتماع شادی و لطافت ایجاد کند، در شناختن فرهنگ یک کشور به دیگر کشورها کمک می‌کند.
وی با اشاره به ضررهای نبود موسیقی در یک جامعه می‌گوید:
"متاسفانه این می‌تواند ضربۀ بسیار مهلک باشد هم برای اقتصاد کشور و هم اقتصاد افراد جامعه و روح و روان که صد درصد صدمات شدید را دیده است و از این بیشتر جامعه به طرف یک جامعۀ خشن کشیده می‌شود و یک جامعه که در آن متاسفانه هیچ رنگ و بوی از هنر و موسیقی نیست."
این در حالیست که شورای جهانی موسیقی به روز سه‌شنبه با نشر اعلامیه‌ای در بارۀ وضعیت حقوق موسیقی در افغانستان، نقض حقوق و ممنوعیت موسیقی توسط طالبان در افغانستان را تقبیح کرده و خواهان احیا و اعادۀ حقوق موسیقی مردم افغانستان شده است.
در این اعلامیه گفته شده که طالبان امروزه مانند دور اول حاکمیت‌شان افغانستان را یکبار دیگر به کشور خاموش مبدل کرده و مردم افغانستان هم از کودکان و بررگسالان از حقوق موسیقی‌شان محروم شده اند.
در اعلامیۀ شورای جهانی موسیقی، ممنوعیت موسیقی در افغانستان نقض صریح اعلامیۀ جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد خوانده شده است.
به نقل از اعلامیه، در اعلامیۀ جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد آمده است: "همه به گونۀ آزاد حق اشتراک در زندگی فرهنگی جامعه را دارند و از هنر لذت ببرند."
جامعۀ جهانی موسیقی گفته که نسلکشی (نابود سازی) فرهنگی و موسیقی از سوی طالبان را محکوم می‌کند.
محمد صادق هاکف مهاجر، سخنگوی وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان به پرسش‌های ما در این باره پاسخ نداد. اما او در ماه جدی سال گذشته به رادیو آزادی گفته بود، موسیقی از دیدگاه دین اسلام حرام است.
احمد ناصر سرمست، رئیس و مؤسس انستیتوت ملی موسیقی افغانستان که چندی پیش از سوی شورای جهانی موسیقی لقب "قهرمان حقوق موسیقی" را گرفته به رادیو آزادی می‌گوید که هنرمندان و آوازخوانان افغانستان که در بیرون از افغانستان هستند، مسئولیت دارند که هنر موسیقی افغانستان را زنده نگهدارند:
"در کنار اینکه هنرمندان و به خصوص موسیقی دانان افغانستان وظیفه دارند که برای حفظ سمت‌های موسیقی افغانستان و زمینه‌سازی آن برای نسل نو در بیرون از افغانستان کار کنند، می‌توانند در بیدار سازی اذهان عامه و این که دنیا را خبر بسازند که امروز در افغانستان چه می‌گذرد و هنرمند افغانستان در چه جایگاهی قرار دارد پیش قدم باشند و هر برنامه و کنسرت‌شان را به یک احتجاج علیه سیاست‌های ضد فرهنگی و ضد موسیقی طالبان تبدیل کنند."
شورای جهانی موسیقی با داشتن بیش از یک هزار نهاد عضو از ۱۵۰ کشور، بزرگترین شبکه و سازمان موسیقی است که در راستای تطبیق و تضمین پنج حق موسیقی اعلام شده توسط این شورا تلاش و مبارزه می‌کند.
دسترس، آموزش، اجرا و خلق از جمله پنج حق موسیقی بشمار می‌روند
شورای جهانی موسیقی از سال ۱۹۴۹ بدین سو فعالیت نموده و بزرگترین شبکۀ دادخواهی برای حقوق موسیقی و هنرمندان در جهان است.
