معلولین و ورثهٔ شهدا در ولایت نیمروز خواهان پرداخت به موقع معاشات خود اند

شماری از معلولان و بازمانده گان نظامیان حکومت پیشین در نیمروز از کاهش حقوق ماهوار شان و مشکلات در پرداخت به موقع معاشات شان شکایت دارند.

ابراهیم ۴۳ سال عمر دارد. دست ابراهیم سه سال پیش به اثر انفجار ماین کنار جاده در ولسوالی خاشرود نیمروز قطع شد. وی میگوید:

"ما سالها برای این وطن خدمت کردیم، قربانی دادیم ،برای این خاک سرباز بودیم باید تبعیض وجود نداشته باشد."

او سرباز قوماندانی امنیه این ولایت بود اما میگوید که حال حکومت طالبان حقوق معلولیت اش را که به نصف کاهش داده اند٬ به موقوع پرداخت نمی کند.

"در آن حکومت یک مقدار پول جهت مصارف روزمره برایم میداد اما پس از سقوط حکومت جمهوریت امارت اسلامی امتیازاتی که برای مان میدهد ۵۰ فیصد کمتر است که گاه گاهی پرداخت میکنند، من هم یک معلول جامعه هستم که ماهانه ۳۰۰۰ افغانی کرایه خانه پرداخت میکنم و سرپرست فامیل ۷ نفری هم استم."

ابراهیم برای تامین مخارج خانواده چند نفری خود از صبح تا شام کار گری می کند.

"بخاطر عدم پرداخت معاش کافی از جانب حکومت مجبور میشوم کارگری کنم و با کارهای شاقه شکم اطفال خودرا سیر کنم، از حکومت میخواهم تا معاش معلولین نظام قبلی را نیز مانند معلولین نظامی امارت اسلامی پرداخت کنند ،با این کرایه گزاف خانه و مصارف بلند زندگی برای معلولین سخت است. من از صبح تا شام در کوچه های نیمروز کارهای شاقه انجام میدهم تا مخارج فامیل ۷ نفری خودرا پیدا کنم از حکومت امارت اسلامی میخواهم تا به مشکلات معلولین نظامی قبلی رسیدگی کنند."

نسیمه ۳۶ ساله همسر یک بازمانده نظامی است که هشت سال پیش شوهرش در یک‌ حمله انتحاری در شهر زرنج مرکز نیمروز کشته شد.

او نیز از مشکل مشابه سخن می گوید و برای تامین مخارج خانواده شش نفری خود یکجا با کودکانش در شهر زرنج کار شاقه میکنند.

"همین معاش شهیدی شوهرم بود که کم وبیش مشکل مارا حل می‌کرد، گزاره میکردیم، گاهی لباس شویی و خیاطی پیدا میشد میکردیم که نبود بدبختی وسختی زندگی خود را به پیش میبریم.

بعضی وقت‌ها همسایه ها کمکی چیزی میدهند بعضی وقت‌ها نمیدهند،کرایه خانه میدهم. به چهار هزار افغانی رسیده از دیگر طرف پول برق میاید همه چیز قیمتی شده حیران ماندیم که چه کنیم، چی‌رقم شکم کودک‌های خود را سیر کنم دو تا بچه‌هایم از مکتب محروم شده مجبور شدم که از مکتب انها را بیرون کنم یکی شان به تالار نظافت چی است و یکی دیگر به داخل بازار دست فروشی دارد کارت چیزی میفروشد گاهی بیست افغانی گاهی پنجاه افغانی میاورد گاهی هم نمی‌آورد ودست خالی میاید."

نسیمه از حکومت سرپرست طالبان میخواهد که هرچه زودتر پرداخت حقوق از قبل تعیین شده برای خانوادۀ او را بپردازد.

"خواهش من از دولت این است که معاش شهدا را برساند، نظامیان خودشان را سروقت میدهند از بقیه را نمیدهند.یک یا یک‌ونیم سال میشود که طالب‌ها آمدند معاش شهیدی شوهرم قطع شده، همین سختی وبدبختی را تحمل میکنم."

مولوی عبدالغفار بریالی مدیر شهدا و معلولان طالبان در نیمروز است.

او بی آنکه در مورد حل مشکلات معلولان و بازمانده گان نظامیان حکومت مخلوح چیزی بگوید در پاسخ به سوال رادیو آزادی چنین گفت.

"معلولین نظامی و اعضای خانواده های شان از پنج هزار تا ۱۵ هزار افعانی ما برای آنان معاش میدهیم اما به این قسیم معلولین ما به نوع معلولیت شان اعتبار میدهیم اما میان شان فرق وجود دارد و ما تعداد شان را برای دریافت کمک به موسسات هم معرفی کرده ایم تا با آنان کمک هم صورت گیرد."

اما یک‌ فعال حقوق زنان در نیمروز که به دلایل امنیتی نخواست نام اش در این گزارش گرفته شود به رادیو آزادی میگوید که معلولان و بازمانده گان نظام مخلوع افغانستان در وضعیت بدی اقتصادی قرار دارند و طالبان برای معلولان و بازمانده گان نظامیان خود شان حقوق میدهند.

" اکثریت شان در وضعیت بد اقتصادی اجتماعی به سر میبرند،حتی خانواده‌های را سراغ دارم که اطفال خود را می خواستند بفروشند ،حتیٰ خانواده های ورثه شهدا نظامی بودند که فعلآ طفل های آنها از رفتن به مکتب محروم هستند و در وضعیت بسیار بدی قرار دارند. بعضی های شان دست‌فروشی میکنند، بعضی خانم های شان در خانه های مردم کاری‌گری میکنند تا بتوانند نفقه اولاد خودرا پیدا کنند، چون پس از سقوط نظام معاش ورثه شهدا بنابر ارتباطات که من دارم پرداخت نمیشود."

به اساس اطلاعات ادارۀ شهدا و معلولین طالبان در نیمروز بیش از دو هزار معلول و بازماندۀ شهدا در این اداره ثبت استند که باید برای آنها معاش پرداخته شود.

تاخیر در پرداخت و کاهش مقدار معاشات آنها، صد ها خانواده را در وضعیت اقتصادی دشوارتر از گذشته قرار داده است.