با حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان، خشونت در برابر دگرباشان در این کشور روزافزون خوانده می‌شود.
یکی از دگرباشان از یک مکان نامعلوم در افغانستان به رادیو آزادی گفت که نه تنها طالبان بلکه دیگران نیز تهدیدش می‌کنند.
رادیو آزادی بخاطر مصونیت و حفظ هویت این شخص نامش را در گزارش جا نداده است.
او از تهدیدها در برابرش چنین گفت: "من چندین بار از طریق طالبان، دوستانی که در زمان جمهوریت می‌شناختم شان و از سوی رئیس شرکتی که برایش کار می‌کردم، تهدید شده ام. زمانی که آنان را می‌بینند قلبم شروع به تپیدن می‌کند. دست و پاچه می‌شوم. استرس و وحشت در وجودم پیدا می‌شود. دست به پنهان شدن می‌زنم. چون که آن‌ها کار هایی در حق ما در حق دگرباشان جنسی افغانستان کرده اند که هیچ به زبان آورده نمی‌توانم."
این شخص دگرباش ۲۳ ساله پیش از حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان محصل پوهنزی اقتصاد پوهنتون کابل بود و اکنون بیم دارد که روزی با سرنوشت حامد صبوری سر دچار شود.
او از یک مکان نامعلوم در افغانستان به رادیو آزادی چنین گفت: "زمانی که من خبر قتل حامد صبوری، همجنسگرای افغان را شنیدم، خون در رگ هایم متوقف شد. احساس ترس و وحشت کردم. با خود گفتم که فردا ممکن نوبت تو باشد. فردا تو را شکنجه خواهند کرد. تو را می‌برند و می‌کشند."
روزنامۀ بریتانیایی گاردین در هجدهم ماه آکتوبر به نقل از گروه های حقوق بشر گزارش داد که طالبان حامد صبوری، محصل دگرباش رشتۀ طب را سه روز پس از بازداشت در کابل کشتند.
به گزارش روزنامه، خانوادۀ صبوری و بهار، دوست وی گفته اند که طالبان ویدیویی از اعدام صبوری را به خانواده اش فرستاده اند.
روزنامه به نقل از خانوادۀ او گزارش داده است که صبوری در ماه آگست در یک پوستۀ تلاشی بازداشت شد و پیش از آن که به ضرب گلوله کشته شود، سه روز شکنجه شده است.
آرتمیس اکبری، بنیانگذار و مدیر سازمان افغان ال جی بی تی است.
او در گفت‌وگوی تلفونی به رادیو آزادی گفت که "حامد های زیادی کشته شده اند."
"یک گزارشی را که ما کار کردیم این بود که زمانی که سال گذشته افغانستان به دست طالبان سقوط کرد، دو مرد همجنسگرا به ایران پناه بردند و سپس رد مرز و دیپورت شدند. به گفتۀ خانواده یکی از آن‌ها، این افراد از سوی طالبان دستگیر شدند و تا کنون خبری از آن‌ها نیست."
اکبری گفت که آمار دقیقی از دگرباشان در افغانستان ندارد، اما پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان حدود سه صد تن از دگرباشانِ آسیب پذیر را به برخی از کشورها معرفی کرده اند.
حکومت طالبان هنوز در مورد کشتن حامد صبوری اظهار نظری نکرده است.
اما طالبان دگرباشی را جرم می‌خوانند.
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان در این مورد چند ماه پیش چنین گفته بود:
"موضوع اصلی این است که افغانستان یک کشور اسلامی است و این‌جا همجنسگرایی جرم است. جامعۀ ما هم این را نمی‌پذیرد و اسلام هم آنرا جداً رد می‌کند. بنابرین، ما در جامعۀ خود همچون کسانی را نداریم و اگر برخی از افراد از اثر اشغال پیدا شده باشند طبعاً که خلاف جامعه و ارزش‌های دینی ما است و جلو اش گرفته خواهد شد.
آرتمیس اکبری این اظهارات را نگران کننده می‌خواند و می‌گوید که آقای مجاهد زیست جامعه ال جی بی تی افغانستان را انکار کرد که از دید اکبری نقض کننده کرامت انسانی اعضای دگرباش افغانستان است.
او می‌گوید که قبل از بازگشت طالبان به قدرت هم جامعه دگرباش افغانستان وضع چندان خوبی نداشت اما به گفته اکبری صداهای در حمایت از حقوق این گروه شنیده می‌شد.
اما اکبری می‌گوید که در بیش از یکسال گذشته خشونت در برابر جامعۀ ال جی بی تی افزایش یافته است.
او می‌گوید خشونت ریشه در خانواده های دگرباشان در افغانستان دارد.
به گفتۀ اکبری، خشونت جامعه چالش دیگر در برابر دگرباشان است و در گام بعدی رفتار خشونت آمیز حکومت ها است که بر این قشر جامعه سایه می‌افگند.
اما LGBTQ پلس چیست؟
اکبری اینگونه تشریح می‌کند: "L یعنی Lesbian یا زن همجنسگرا، G یعنی Gay یا مرد همجنسگرا، B یعنی Bisexual یا دوجنسگرا، کسی که به دوجنس یا چندین جنس گرایش جنسی یا عاطفی دارند. T یعنی Trans کسی که در بدو تولد به آن‌ها بر اساس اندام جنسیتی هویت جنسی را نسبت داده اند. اما آن‌ها هویت جنسی شان را طور دیگر هویت یابی می‌کنند. Q یعنی Queer و سایر افراد جامعۀ LGBTQ+ که زیر این چتر رنگین کمانی استند و زندگی می‌کنند که هویت های جنسی، جنسیتی و گرایش جنسی متفاوتی بر هنجار های جامعه دارند."
هیدر بار، معاون بخش زنان دیدبان حقوق بشر می‌گوید که پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان موارد مختلفی از بدرفتاری، قتل و شکنجه مستندسازی کرده اند.
او پنجشنبه به رادیو آزادی در این مورد بیشتر گفت: "دیدبان حقوق بشر در ماه جنوری گزارشی را در مورد وضعیت مردم LGBT پس از زمان حاکمیت دوبارۀ طالبان منتشر کرد. آنچه را ما دریافتیم عمیقاً نگران کننده بود. افراد LGBT حتی پیش از بازگشت طالبان با تبعیض و خشونت جدی روبه‌رو شده اند. اما پس از بازگشت طالبان، وضعیت وخیم تر شده است و ما قتل‌ها، تعرض جنسی و دیگر اشکال خشونت را مستندسازی کرده ایم."
دیدبان حقوق بشر می‌گوید که هویت جنسیتی و گرایش جنسی جنبه های جدایی ناپذیر انسان هاست و نباید به تبعیض و بدرفتاری بینجامد.
بر بنیاد قانون اساسی جمهوری مخلوع افغانستان آزادی حق طبیعی انسان است.
در بخشی از ماده بیست و چهارم این قانون آمده است که "آزادی و کرامت انسان از تعرض مصون و دولت به احترام و حمایت آزادی و کرامت انسان مکلف دانسته شده است."
اما عدم پابندی به این قانون به اعضای جامعه دگرباش در افغانستان دردسری آفریده است که رهایی از آن آسان به نظر نمی‌رسد.
شخص دگرباشی که با رادیو آزادی گفت و گو کرده از جامعۀ جهانی انتظار دارد که به وضعیت شان رسیدگی کند: "بزرگترین نگرانی من اینست که اگر جامعۀ جهانی و سازمان ملل متحد ما را فراموش کند و در مقابل ما خاموشی اختیار کند فاجعۀ بسیار خطرناک برای همۀ ما خواهد بود. ما دگرباشان جنسی افغانستان نابود می‌شویم. نسل ما از بین می‌رود. این موضوع برای من خیلی ناراحت کننده و ناامید کننده است."
نسخۀ صوتی این گزارش را که با صدای یکی از دگرباشان آغاز می‌شود، این جا شنیده می‌توانید.
رادیو آزادی صدای این شخص را بخاطر مصونیت و حفظ هویتش تغییر داده است.
