اکانامیست
مجله اکانامیست در شماره اخیر خود مینویسد ۲۰ میلیون نفر در افغانستان در آستانه قحطی قرار دارند، ولی بانک مرکزی این کشور گروگان بازی سیاسی شده است.
دان ویلیمز نویسنده مطلب مینویسد که او از سال ۲۰۰۵ به این سو در افغانستان کار کرده و در اواخر در مورد بحران اقتصادی این کشور تحقیق کرده است.
به نوشته نویسنده در بازارهای افغانستان اکثریت مردم در مورد ثبات پولی چیزی نمیدانند، ولی از عدم آن رنج میبرند.
او می نویسد ۷ میلیارد دالر پول بانک مرکزی افغانستان در انستیتوتهای مالی امریکا محدود مانده و بیش از دو میلیارد و یکصد میلیون دالر دیگر آن در بانکهای اروپا و خاور میانه منجمد است.
به نوشته مجله با در نظر داشت دشمنی میدان جنگ بین امریکا و طالبان جای تعجب نیست که امریکا حاضر نشده که پولهای منجمد شده افغانستان را به طالبان بدهد و اکنون یک بنیاد دیگری را در سوئیس انتخاب کرده که سه و نیم میلیارد دالر آن را به آن بفرستد تا نیازمندی فوری افغانستان از جمله پرداخت بیلهای برق و انرژی، چاپ پول و مشکلات دیگر مردم تا حدی حل شود.
اما به نوشته مجله اینهم یک مشکل دیگر ایجاد میکند زیرا همین موسسه مالی در سوئيس که افغانها و امریکاییها مسئولیت آنرا به عهده دارند، در کوتاه مدت شاید مشکلات را حل کند ولی در درازمدت میتواند خودش به یک بانک موازی در پهلوی بانک مرکزی افغانستان تبدیل شود که این یک فاجعه دیگر را برای افغانستان ایجاد خواهد کرد.
در بخش دیگری مطلب مجله اکانامیست آمده که توقع اینکه دو دشمن در میدان جنگ بزودی پهلوی هم قرار بگیرند شاید مشکل باشد، اما برای نجات مردم افغانستان آنها میتوانند در بخش اقتصاد یک همکاری را ایجاد نمایند.
امریکن پراسپیکت
نشریه امریکن پراسپیکت در شماره اخیر خود به حملات انتحاری، حوادث طبعی زلزلهها و سیلابها که دامنگیر مردم افغانستان شد اشاره کرده و مینویسد در پهلوی این همه مشکلات افغانها مجبور اند با مشکل اقتصادی هم دست و پنجه نرم کنند.
به نوشته نشریه بسیاری از افغانها، تحریمهای موجود و منجمد شدن پول بانک مرکزی افغانستان را یک اقدام عمومی برای مجازات خود میشمارند زیرا این گامها افغانستان را در انزوای بیشتر قرار میدهد و طوری که از تجربههای گذشته معلوم میشود چنین اعمال مردم را با طالبان نزدیک خواهد ساخت و نباید آنها را ملامت کرد که چرا به این نتیجه رسیده اند.
به نوشته نشریه، افغانستان با بحران اقتصادی، تغییر اقلیم و نا آرامی سیاسی مبتلا است و تمام نسل جدید افغانستان زندگی خود را در جنگ سپری کرده و نسل جوان با صلح آشنایی ندارد. در چنین حالت منزوی کردن مردم افغانستان و نرسیدن کمکهای جدی بینالمللی به این کشور و مردم آن، آینده افغانستان را تیره و تار خواهد ساخت.