خلیج تایمز
خلیج تایمز در شمارۀ اخیر خود یک مطلب در بارۀ انفجار مرگبار روز جمعه در مرکز آموزشی کاج در کابل نشر کرده است.
روزنامه در عنوان خود به استناد گزارش ملل متحد مینویسد که در حالی که زنان در برابر آنچه نسل کشی میخوانند، اعتراض کردند، شمار تلفات این انفجار در یک صنف درسی به ۴۳ نفر رسید.
روزنامه به استناد گزارش یوناما، دفتر هیئت معاونت ملل متحد در افغانستان میافزاید که ۸۳ تن دیگر در این حمله زخمی شده اند.
خلیج تایمز که از امارات متحدۀ عربی نشر میشود در مطلب خود میافزاید که زنان در برابر شفاخانهای تجمع کردند و شعار دادند و طالبان مسلح که برخی آنها با خود راکت انداز داشتند، صحنه را نظارت میکردند.
به اساس گزارشهای بعدی، طالبان برای متفرق ساختن اعتراضات فیرهای هوایی کردند.
روزنامه مینویسد که زنان هزاره، که اکثریت تلفات این حمله به این اقلیت شیعه مذهب وارد شده، علیه آنچه نسل کشی هزارهها خوانده اند، شعار دادند.
روزنامه به جزئیات این انفجار نیز پرداخته مینویسد که این حمله توسط یک مهاجم انتحاری هنگامی رخ داد که آزمایش صدها شاگرد جهت آمادگی برای اشتراک در امتحان کانکور جریان داشت.
این حمله از سوی جامعه جهانی به شدت محکوم شده است.
هنوز کسی یا گروهی مسئولیت این حمله را به دوش نگرفته.
فارن پالیسی
استفانو پونتیکورو نمایندۀ ملکی پیشین ناتو در افغانستان زیر این عنوان که "اشتباهات غرب چگونه زمینه برگشت طالبان به قدرت را مهیا ساخت؟" یک مطلب در مجله فارن پالیسی نوشته است.
او میافزاید که با پایان یافتن رسمی ماموریت این پیمان در افغانستان در شام جمعه ۲۷ اگست سال ۲۰۲۱ او توسط یک طیاره نظامی نوع س-۱۳۰ از فضای سرحدات مشترک پاکستان و افغانستان عبور کرد و از این کشور خارج شد.
اما هفت هزار سرباز امریکایی و بریتانیایی در افغانستان بودند و عملیات تخلیه را از میدان هوایی کابل انجام میدادند.
آقای پونتیکورو میافزاید که انتقال همکاران افغان ناتو علیرغم هرج و مرج در مدت زمان تعیین شده انجام شد.
وی میگوید که ناتو خارج شد و افغانستان را در یک وضعیت ناگوار به طالبانی رها کرد که رژیم آنها را بیست سال پیش از بین برده بود.
این مقام ارشد سابق ناتو میافزاید که کشوری به حال خود رها شد که به ناتو اعتماد کرده بود. او افزوده که ناتو افغانانی را که امیدوار شده بودند برای مقابله با یک سرنوشت متفاوت بار دیگر تنها گذاشت.
نمایندۀ پیشین ناتو در افغانستان توافقنامه دوحه را یکی از اشتباهات غرب در افغانستان عنوان کرده و آن را زمینه ساز خروج همه سربازان خارجی از افغانستان دانسته است.
آقای پونتیکورو مینویسد که توافقنامه دوحه توافق صلح نامیده میشود، ولی هدف واضح آن خارج ساختن همه سربازان امریکا از افغانستان بود.
وی به این باور است که با در نظرداشت این اصل که گفتوگو با طالبان باید از موقف نیرومند صورت میگرفت، اما امریکا برای اینکه همه سربازان خود را از افغانستان در مدت کوتاهی خارج ساخته باشد از یک موقف ضعیف تر به تعامل با طالبان روی آورد.
وی میافزاید که توافقنامه دوحه تاثیرات منفی بسیاری داشت چون معادلۀ قدرت در افغانستان را به نفع طالبان تغییر داد.
با خروج قوای بینالمللی از افغانستان نظام جمهوری که غرب بر آن بسیار سرمایه گذاری کرده بود فروپاشید و طالبان به قدرت برگشتند.
ولی با گذشت بیش از یکسال از اقتدار طالبان، هنوز هم حکومت آنها از سوی هیچ کشور جهان به رسمیت شناخته نشده است.