شماری از دهقانان در غور می گویند که خشکسالی امسال در این ولایت بی پیشینه است و بسیاری از آنان زیان دیده اند.
آنها می گویند که امسال باران های موسمی در این ولایت نباریده و کشتزار های دهقانان نابود شده است.
میرآقا ۴۵ ساله در شهر فیروزکوه مرکز ولایت غور دهقانی می کند تا لقمه نانی برای خانواده ده نفری اش پیدا کند. اما امسال خشکسالی نگرانش کرده.
او به رادیو آزادی می گوید که چهارده جریب از زمین هایش را جو، گندم و کچالو کاشته، اما به علت کمبود آب و خشکسالی امسال متضرر شده است.
"گندم تیرماهی کشت کردیم. کچالو هم کشت کردیم. باغ هم دارم. کچالو نشد و سیب ها هم سوختند بارش نرسید آب کم شد، خشک سالی بود. آب دریا کم شد. خشک شد. به نوبت هم نمی‌رسید به یک‌ونیم ماه نوبت می رسید که همه چیز خشک شدند."
او دلیل خشکسالی امسال را اینگونه برشمرد.
"زمستان کم برف و باران کرد. بهار خشک بود، باران نبارید از همین خاطر خشکسالی آمد. موسسات اگر به مردم کمک کنند خوب است چون مردم کم غله هستند و اقتصاد شان ضعیف است."
عبدالله خاورین ۲۹ ساله دهقان محلی دیگر با میر آقا همسرنوشت است.
باشنده گان غور خشکسالی امسال را به خشکسالی حدود پنجاه سال قبل مقایسته می کنند که در آن هزاران تن از باشنده گان این ولایت تلف شده بودند
"امسال در زمین های خود گندم، شفتل، کچالو، کلول، پیاز وسبزی های مختلف دیگری کشت کردم. زمین ما از دریای هریرود آبیاری می شود و باید در مقابل خشک سالی بگویم نسبت به دیگر ساحات فیروزکوه یک اندازه مقاومت دارد.
بازهم زیاد تأثیر خود را خشک سالی گذاشته چونکه فعلا آب به اندازه کم شده که به هیچ‌کس آب نمی رسد."
او بیشتر گفت:
"امسال چند نوع آفت ها به حاصلات وزراعت وارد شدند یکی آن خشک سالی بوده وهمچنان حشرات بوده هم پیدا شده بود.و کود کیمیاوی به حد کم یافت بود و خیلی قیمت بود که اکثریت دهقانان از مجبوری از بی اقتصادی زور شان به همان اندازه کافی که کشت ضرورت داشت نمی‌رسید.وحکومت هم هیچ توجه برای دهقانان نکرده حتیٰ یک بوجی برای یک دهقان کمک نشده."
نورخان ۴۱ ساله یک دهقان محلی است که مسئولیت تامین مخارج خانواده ۱۲ نفری اش را دارد.
او خشکسالی امسال را با سال های گذشته این گونه مقایسه می کند.
"در گذشته از یک جریب زمین ۵۰ من (۵۰۰ کیلو) گندم بر می داشتیم. امسال ۱۰ من (۱۰۰ کیلو) گندم هم بر نداشته‌ایم . پارسال هم خشک سالی بود و امسال هم خیلی ما را به عذاب کرد. حالی ما هیچ آب نداریم که آب بدهیم، تقریبا یک‌ونیم ماه میشود در جوی ما آب نیامده است."
خواست او از حکومت سرپرست طالبان این است.
"از یک سو قیمتی آمده، از یک سو آب ما خشک شد، اقتصاد ما بسیار ضعیف شده، ما مردم دهقان کار بسیار ضعیف شدیم چون از زمین های ما به دست ما نیامد. خواست ما این است که برای ما کمک کنند، خصوصا در فیروزکوه و کل غور ضعیف هستند."
محمد رحیم ۷۵ ساله بزرگ قومی در شهر فیروز کوه مرکز ولایت غور است.
او خشکسالی امسال در ولایت غور را به بیش از ۵۰ سال قبل ربط می دهد .
"در سال ۱۳۵۰ در دوره ظاهرشاه همین قسم خشک سالی آمده بود. هیچ علف بوته یا دیگر کشت حاصل نداد، مردم زیاد تلف شدند. از گرسنگی نیمی مردم مُردند، نیم مردم مهاجر شدند. او وقت‌ها زیاد دم تنگی بود، گوسفند نماند، گاو نماند. مثل همین سال همین طور گرسنگی و بدبختی بود."
از برگشت طالبان به قدرت در افغانستان بیش از یکسال می گذرد، اما در این مدت هیچ کشوری حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته است.
در این مدت یک سال بسیاری از مردم افغانستان با مشکلات زیادی از جمله با مشکل اقتصادی روبرو شدند.
جامعه جهانی گفته است که در قبال مردم افغانستان بی تفاوت نیست و کمک های بشر دوستانه شان را به مردم افغانستان می رسانند.
اما حال بسیاری از دهقانان غور مثل میر آقا و عبدالله که به علت خشکسالی متضرر شده اند، می گویند که با آنان کمک نشده و نیاز فوری به کمک های بشر دوستانه دارند.
