ادارۀ توسعۀ بینالمللی ایالات متحده امریکا (USAID) ۱۵۰میلیون دالر کمک در بخشهای مختلف برای افغانستان اعلام کرده است.
از این میان ۳۰ میلیون دالر به تقویت و حمایت از برابری جنسیتی زنان اختصاص داده شده است.
بستۀ کمک اعلام شده از سوی ادارهٔ توسعه بین المللی ایالات متحده به ارزش ۱۵۰ میلیون دالر است که ۸۰ میلیون دالر آن آن برای مبارزه با کمبود مواد غذایی و تغذیه افغانان آسیب پذیر، ۴۰میلیون دالر برای افزایش فرصتهای آموزش پسران و دختران و ۳۰ میلیون دیگر برای پیشرفت در بخش حقوق زنان اختصاص داده شده است.
ادارۀ توسعۀ بینالمللی امریکا در اعلامیهای نوشته است که "طالبان با سرعت تمام حقوق اساسی زنان و دختران افغان را محدود کرده اند، زنان و دختران خانه نشین شدند و برایشان اجازۀ کار داده نمی شود، مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم بسته است و آن زنانی که به پوهنتون میروند هم با آزار و اذیتها روبرو اند".
این اداره همچنان گفته که خشونت در برابر زنان و دختران افغان افزایش یافته است.
در این مورد از طالبان پرسیدیم اما پاسخ ندادند، اما پیش از این گفته بودند که در حاکمیت آنان تمام حقوق زنان محفوظ است.
اما ادارۀ توسعۀ بینالمللی ایالات متحده امریکا میگوید، این کمک از همکاریهای همیشه گی ایالات متحده امریکا به زنان و دختران افغان است که بخاطر حفاظت از حقوق خود مبارزه میکنند.
ادارۀ توسعۀ بینالمللی ایالات متحده میگوید کمکهای امریکا در بخشهای حمایت از زنان در معرض خشونت، سهیم شدن زنان در بخش اقتصاد خصوصی، صحت و آموزش به مصرف میرسد.
ترنم سعیدی یکی از زنان: ر نوع کمک مالی میتواند زنها را موفق تر کند و در مسیری که هستند باشهامت تر و با جسارت تر گام بردارند
اما در صورتیکه طالبان متهم به نقض این حقوق زنان و دختران اند پس این کمکها چه تاثیری خواهد داشت؟
ترنم سعیدی، یکی از فعالان حقوق زنان میگوید:
"هر نوع کمک مالی و همچنان تسهیلاتی میتواند به زنان بسیار کمک کند، میتواند زنها را موفق تر کند در مسیری که هستند تا باشهامت تر و با جسارت تر گام بردارند".
اما معصومه ایوبی جهان را متهم میکند که زنان و دختران افغان را در میدان مبارزه برای حقوق شان تنها گذشته است.
"یکسال شد که دروازههای مکاتب به روی دختران بسته است، زنان از کار منع شده اند، چرا جامعۀ جهانی و سازمانهای حقوق بشری صدای خود را نمیکشند؟ چرا از حقوق زنان افغان دفاع نمیکنند؟ چرا همه زنان افغان را فراموش کردند؟ ما هیچ وقت نمیمانیم صدای ما فراموش شود، هیچ وقت نمیمانیم کسی حق ما را از ما بگیرد ما به زور هم که شود حق خود را میگیریم".
پیش از حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان زنان و دختران حق آموزش، کار، مشارکت اجتماعی و سیاسی و کار کردن در پستهای بلند دولتی را داشتند، اما از یک سال به این طرف بسیاری این حقوق از آنان گرفته شده است.