۲۲ زوج امروز در کابل در یک مراسم دستهجمعی عروسی کردند.
این زوجها که به دلیل مشکلات اقتصادی و پرهزینه بودن مصارف عروسی تاحال نتوانسته بودند ازدواج کنند، در این مراسم اشتراک کردند.
ویس علی، یکی از اشتراک کنندگان در این عروسی که نزدیک به چهار سال نامزد بود، و توان برگزاری مراسم عروسی را نداشت، از خانوادههای افغان میخواهد که از گرفتن مصارف و طویانهٔ گزاف خودداری کنند.
او گفت: "اگر زندگی خود را با قرض و بیپولی شروع کنیم فایده ندارد، بالاخره زندگی خود را با هم بسازیم، پس بهتر است قسمی شروع کنیم که با هم زندگی تا قرضدار نشیم، یک زندگی آسان و راحت را شروع کنیم."
فاطمه تازه عروس در این مراسم میگوید، زندگی مشترک نباید با قرضداری آغاز شود، بلکه باید هر دو طرف با شکستن فرهنگهای جامعهٔ سنتی مثل افغانستان برای زندگی بهتر تلاش کنند: "فایده آن این است که وقتی ما در این برنامه شرکت میکنیم، از خیلی مصارف گزاف جلوگیری میکنیم، و خانوادههای دیگر را تشویق میکنیم که یک تعداد فامیلهای دیگر را با دیدن ما با برگزاری همچون برنامههای آسان، اسلامی که است تشویق شوند."
عطا محمد، پدر یکی از این زوجها میگوید، پسرش را یک سال پیش نامزد کرده بود، اما مشکلات اقتصادی سبب شد تا نتواند برای پسرش مراسم عروسی برگزار کند.
او با استقبال از این مراسم عروسی دستهجمعی، خانوادهها به ویژه خانوادههای عروس را به جلوگیری از عروسیهای پرهزینه تشویق کرد: "بچههای جوان دخترهای جوان اگر که در این صالونها میگیرند این بسیار مصرف دارد، این خو هیچ مصرف نیست، خیر بنگرند زنده خو باشن تاجران ما و شما که همین کار را پیشنهاد کردند چقدر خوب است."
ذاکر حسین حسینی، عضو هیئت بنیاد خیریهٔ شهدا، یکی از دو نهاد برگزار کنندۀ این مراسم به رادیو آزادی گفت، هدفشان آسان ساختن مراسم عروسی میان خانوادهها و از بین بردن رسم و رواجهای ناپسند در جامعه بوده است: "کار و بار که خود تان دیدید در افغانستان وجود ندارد، ما خواستیم برگزاری یک عروسی آسان را رواج بتیم."
به گفتهٔ برگزار کنندگان این عروسی دستهجمعی، این مراسم ۱۵ هزار دالر هزینه برداشته که برای هریک زوج به ارزش ۵۰۰ دالر جهیزیه نیز خریداری شده است.
مصارف گزاف عروسیها در افغانستان همواره جوانان را با مشکلات زیادی روبهرو کرده که از همین رو سالها برای تهیۀ هزینۀ آن انتظار میکشند.
در حکومت پیشین به دلیل پرهزینه بودن عروسیها، قانون منع مصارف گزاف عروسی تهیه و تصویب شده بود، اما محتوای آن به گونۀ شاید و باید عملی نشد.