سازمان عفو بینالملل میگوید افغانهایی که به ایران رفته اند، با انواع تبعیض، بدرفتاری و خشونت روبهرو هستند.
سمیرا حمیدی یکی از فعالان سازمان عفو بینالملل در جنوب آسیا وضعیت افغانان را پس از ۱۵ اگست ۲۰۲۱ در ایران، پاکستان، ترکیه، ایالات متحده، بریتانیا و ابوظبی قابل نگرانی میداند.
خانم حمیدی در باره بدرفتاری با افغانان در ایران در صفحه توییتر خود نوشته، پناهجویان افغان در ایران با زور و تهدید سلاح از سوی پولیس مرزی ایران به کشورشان بازگردانده میشوند.
او افزود، چندین منبع موثق گزارش داده اند که افغانان توسط پولیس مرزی ایران مورد تجاوز، لت و کوب و شکنجه قرار گرفته اند: "برخورد خشونت آمیز، تبعیضآمیز و زننده در برابر پناهجویان افغان در ایران به نشر میرسد که نقض صریح حقوق بشر را نشان میدهد. ما خواهان اقدام سریع جامعه بینالمللی هستیم.”
سمیرا حمیدی در چند توییت پیهم نوشته که پناهجویان افغان در پاکستان نیز در تمدید ویزا و تامین مالی با مشکل مواجه هستند.
او گفته که صدها تن از فعالان حقوق بشر، زنان و خبرنگارانی که به دنبال پناهندگی در ایالات متحده، بریتانیا و دیگر کشورهای اروپایی هستند در پاکستان، ازبکستان و ترکیه مانده اند.
بانو حمیدی افزود کسانیکه کیس های اس آی وی، پی۱ و پی۲ دارند، ادارههای مسئول در برابر آنان خود را پاسخگو نمیدانند و هیچ معلوماتی از پیشرفت کیسهای آنان برایشان داده نمیشود.
او با اشاره به وضعیت اسفبار پناهجویان افغان در کمپ ابوظبی گفت که پس از گذشت هشت ماه از اعتراضات، هنوز از سرنوشت این افراد اطلاعی در دست نیست و ۳۰۰ تنشان پس به افغانستان بازگشته اند.
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان نیز میپذیرد که مهاجران افغان در جاهای مختلف با مشکلات روبرو هستند: "امید و درخواست ما این است که همه طرفها مسئولیت خود را در این زمینه ادا کنند و با مهاجران برخورد خوبی داشته باشند تا آنها بتوانند داوطلبانه به وطن خود بازگردند."
فعال آسیایی سازمان عفو بینالملل وضعیت افغانان در ایالات متحده و بریتانیا را نیز چندان خوب نمیداند و میگوید که آنان با مشکلات مسکن، اشتغال، صحت و دیگر موارد مواجه هستند.
سمیرا حمیدی همچنین از عدم شفافیت در کار کمیشنری عالی سازمان ملل در امور پناهندگان انتقاد کرد.
خانم حمیدی گفت که کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان برای تامین نیازهای پناهجویان افغان در ایران و پاکستان پول زیادی دریافت میکند، اما مشخص نیست که این پول صرف چه برنامههایی میشود و آنان چگونه از افغانها حمایت میکنند.
سمیرا حمیدی میافزاید در حالی که جامعه جهانی درهای خود را به روی اوکراینیها به عنوان پناهنده باز کرده و هر نوع امکانات را برایشان فراهم کرده است، اما به وضعیت اسفناک پناهجویان افغان بیتوجه هستند.
خانم حمیدی میگوید که افغانان تنها ماندهاند و جامعه بینالمللی مسئولیت دارد تا نیازهایشان را برآورده کند.