ده‌ها تن از زنان و دختران در گوشه‌ای از شهر مزارشریف مرکز ولایت بلخ برای میله سمنک نوروزی در اطراف یک دیگ کلان گردهم آمدند.
اما آنان مثل سابق در مکان‌های عامه نه بلکه در خانه‌ای جمع شده اند.
برخی از زنان می‌گویند که بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان باعث شده که آنان جشن سمنک را در خانه تجلیل کنند.
بسیاری از این زنان در نظام جمهوری که در آخرهای ماه اسد سقوط کرد، یا معلم بودند یا شغل دیگری در دولت داشتند.
این زنان و دختران که بیشترشان مامور دولت و یا هم معلم پیش از حاکمیت طالبان در افغانستان بودند، آهنگ می‌خوانند و دف می‌زدند.
نسیمه دهاتی معلم در مزارشریف یکی از این زنان می‌گوید: "با جمعی از خواهران ما تصمیم گرفتیم که بیایند به پیشواز بهار و نوروز این میله مخصوص را در یک خانه برگزار کنیم که امروز ما شاهد پختن سمنک با عزیزان که آمدند در اینجا هستیم."
نسیمه نمی‌خواهد از شرایط فعلی سخن بزند، اما او می‌گوید که با همراهانش به امید داشتن یک سال نیکو و آزادی بیان سمنک می‌پزند.
با برگشت طالبان به افغانستان، بسیاری از زنان شاغل در حکومت مخلوع بیکار شده اند.
شکیبا یک زن سی و پنج ساله دیگر هم از گوشه شهر مزار شریف به این خانه آمده، او درحالیکه دو دسته با کفگیر سمنک شور می‌دهد این جشن را فرصتی برای کنار هم بودن می‌داند تا لحظاتی با هم بخوانند و بخندند: "بخاطر اینکه فرا رسیدن سال نو را به فال نیک بگیریم میله گرفتیم. به امید آنکه در سال نو زن‌ها آزاد زندگی کنند. اگر واقعاً فضا آرام باشد، زنان می‌توانند بدون دغدغه به کار و زندگی خود برسند."
برخی از زنان نخبه در مزارشریف همه ساله جشن سمنک را در باغ زنانه شهر مزارشریف به طور رسمی تجلیل می‌کردند.
اما صفیه یوسفی فعال مدنی که مسئولیت راه اندازی این برنامه را بر عهده دارد، می‌گوید که بنابر محدودیت‌های وضع شده بر زنان آنها جشن سمنک را در خانه‌ها تجلیل می‌کنند: "یک تعداد خانم‌ها هستند که این‌ها زمینه سازی می‌کنند و راهی باز می‌کنند برای آنعده زنانی که در مشکلات هستند بتوانند برای آنها یک پیش زمینه باشد و آنها آزادانه در همچو میله‌ها و محافل اشتراک داشته باشند و حق و حقوق خود را بدانند."
اشتراک کنندگان میله سمنک به این باور اند که سمنک‌پزی در آستانه نوروز یک جشن تاریخی است و اینکه آنان در این مراسم برای رسیدن صلح و آرامش و تامین عدالت دعا می‌کنند.
ذبیح الله نورانی سرپرست وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان در بلخ است. او می‌گوید که هنوز هیچ ممانعتی برای برگزاری میله سمنک برای زنان وجود ندارد: "این یکی از رسم و رواج‌های افغانی است که در افغانستان رواج است و این کلتور افغان‌ها است. از آن ماهم تجلیل می‌کنیم اما دیگر رسم هایی که غیر اخلاقی و غیر افغانی هستند مردم هم نمی‌خواهند و حکومت ما هم. ولی هنوز درباره ممنوعیت میله سمنک چیزی گفته نشده."
هدف نورانی از رسم‌های غیر اخلاقی و غیر افغانی رقص و پایکوبی زنان و دختران با مرد‌ها در مراسم و جشن‌ها بوده است.
طالبان در دور اول حاکمیت‌شان در سال‌های دهه نود میلادی جشن گرفتن نوروز را ممنوع کرده بودند.
میله سمنک از روز گار بسیار کهن، تا کنون به جا مانده، به باور زنان سمنک‌پز، نسبت متبرک بودن آن، همه ساله در شب‌های سال نو، توسط دختران و زنان تکرار می‌شود.
سمنک یک نوع غذای مخصوص است که از گندم تهیه می‌شود، گندم بیست روز قبل از نوروزتر می‌شود و در یک جای گرم گذاشته می‌شود تا سبز شود. اما تهیه آن کار ساده‌ای نیست و خیلی دقت می‌خواهد.
معمولاً جشن سمنک در شب انجام می‌شود و زنان و دختران تا صبحدم سرگرم پختن و جشن گرفتن می‌شوند.
