تمرینات اسکی بازان بدون حضور دختران اسکی باز در دامنه‌های کوه بابا در بامیان

دامنه‌های پر برف کوه بابا در بامیان این بار میزبان ورزشکاران اسکی‌باز، همه مردان اند.

زنان نه به عنوان ورزشکار و نه هم به عنوان تماشاچی حضور دارند.

نظیفه حیدری پیش از این هر سال با آغاز تمرینات اسکی در بامیان، برای تشویق و تماشای اسکی‌بازان به دامنه کوه‌های بابا می‌رفت اما امسال برایش اجازه رفتن به این مکان داده نشده.

به گفته او حاکمیت طالبان به معنای هیچ نقش زنان در ورزش است: "متاسفانه امسال زنان اصلاً حضور نداشتند حتی از زنان خبرنگار دعوت نشده بود که این مسابقات را پوشش دهند و از دختران اسکی‌باز هم دعوت نشده بود در حالی که آن‌ها اعلام آمادگی کرده بودند که در مسابقات شرکت کنند."

بامیان از سردترین ولایت‌های افغانستان است و ریزش برف هر زمستان میدان را برای اسکی‌بازان باز می‌کند.

تا پیش از حاکمیت طالبان در بامیان، ده‌ها دختر و پسر افغان دوشادوش هم‌دیگر اسکی بازی می‌‌کردند، اما اکنون به نظر می‌رسد با آمدن طالبان حضور دختران در چنین بازی‌ها با آیندۀ ناروشنی رقم خورده است.

نخستین تمرین اسکی زیر حاکمیت طالبان در منطقۀ موسوم به "قرغنه‌تو" بامیان برگزار شده.

داوود کارگر، رئیس فدراسیون ملی اسکی می‌گوید که با وجود علاقمندی دختران برای شرکت در تمرین‌ها، برای‌شان اجازه اشتراک از سوی طالبان داده نشده است: "نظر به وضعیت کنونی کشور شرایط ایجاب نمی‌کرد که ما از خانم‌های ورزشکار دعوت کنیم که اشتراک کنند. ما مطابق برنامه‌های خود که ترتیب داده بودیم پیش رفتیم."

مسئولان محلی طالبان در بامیان هیچ پیام امید بخشی برای زنان اسکی‌باز ندارند.

عبدالله سرحدی والی طالبان برای ولایت بامیان می‌گوید، آنان از ورزشکاران حمایت می‌کنند اما تاکنون تصمیمی در قسمت فعالیت ورزشکاران زن گرفته نشده است: "ما الحمدالله کاملاً متوجه هستیم و در هر بخش همکاری می‌کنیم و برای‌شان وعده می‌دهیم که امنیت‌شان را تامین می‌کنیم. مطابق با اصول اسلامی هر نوع همکاری که از دست ما بیاید دریغ نمی‌کنیم."

نخستین دور تمرینات اسکی در بامیان با حضور ۵۰ ورزشکار مرد از ولایت‌های کابل، غزنی و بامیان در هفتم ماه دلو برگزار شد. هر چند مسئولان فدراسیون اسکی نوید تمرینات در کابل و بدخشان را می‌دهند، اما حرفی از حضور زنان نیست.

بانوان ورزشکار می‌گویند سرنوشت امروز ورزشکاران زن هیچ تفاوتی با دوران نخست حاکمیت طالبان در نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی ندارد؛ زنان محروم از هر نوع ورزش اند.

محدودیت در بخش ورزش، بیشتر اسکی‌بازان زن را به ترک افغانستان مجبور کرده و زنان دیگر نیز از ترس سلطه‌ی طالبانی خانه نشینی را به اسکی در کوه‌پایه‌های بامیان ترجیح داده‌اند.