کمیتۀ بینالمللی صلیب سرخ میگوید، بهای مواد اولیه در افغانستان در سال روان به شدت افزایش یافته است.
به گفتۀ این کمیته، قیمتها درحالی افزایش یافته است که نزدیک به ۵۰ درصد مردم در افغانستان از امنیت غذایی برخوردار نیستند.
مردمی که در برابر موتر کمک مواد غذایی به نیازمندان تجمع کرده اند.
هرکدام سعی میکنند به شیشۀ موتر نزدیک شوند و خریطۀ پلاستیکی را که دارای ۵ قرص نان است به دست آورند.
این تنها تصویری از فقر در یک گوشۀ کابل، پایتخت افغانستان است. اما این تنها کابل نه بل باشندگان همه بخشهای افغانستان با سرنوشت مشابهی روبرو هستند.
نورمحمد، باشنده کندز با سن بالاتر از ۶۰ سال، اما هنوز هم در پی کار است.
او میگوید که تلاشهایش هم برای پیدا کردن کار سودی نداشته است.
نورمحمد افزود که بهای مواد خوراکی و دیگر موادها به قدری بالا رفته است که دیگر توان خرید چیزی را ندارند.
او میگوید: "تمام افغانستان در وضعیت بدی است. ما نه چوب داریم، نه آب و نه غذا. آب را در پلاستیک گرم میکنیم، دوباره روی پایهای مان میگذاریم تا خود را گرم نگهداریم."
در گوشۀ دیگر افغانستان، اخترگل که از کنر به ننگرهار آمده است، میگوید که شبهای زیادی را با فرزندانش در خانه گرسنه گذرانده و توان خرید چیزی را ندارد.
او میگوید: "ما شبهای گرسنگی را گذراندهایم. اینها فرزندان من هستند. آنها با من چه خواهند کرد؟ نه کار است، فایده نیست. فرزندانم را نهفروخته و نهکشته میتوانم. من ده عضو خانواده دارم. شش دخترم بزرگ هستند. من خود ریش سفید شده ام."
افزایش قیمتها کار و فعالیت دکانداران و دست فروشان را نیز زیر تأثیر قرار داده است.
احمد منصور که در منطقۀ کارتۀ نو شهر کابل دکان خوراکه فروشی دارد، می گوید که از یک سو فقر و از سوی دیگر افزایش قیمتها، توانایی خرید حتا نیازهای اولیه زندگی را از مردم گرفته است.
او میگوید: "من سوپرمارکیت مواد غذایی دارم، اما قیمتها بالا است. مردم توانایی خرید چیزی را ندارند. روزی میرسد که تا ظهر نمیتوانم چیزی بفروشم. همه چیز تمام شده است. یک بوجی آرد تا ۲۴۰۰ افغانی و یک بشکه روغن تا ۲۸۰۰ افغانی فروخته میشود. همینگونه همه چیز قیمت شده است."
در همین حال کمیتۀ بینالمللی صلیب سرخ (ایکرک) میگوید که قیمت مواد اولیه و خوراکی در افغانستان در سال روان به شدت افزایش یافته است.
این کمیته در صفحه توئیتر خود نوشته است: "بشکۀ روغن ۵ لیتری از ۵ به ۱۰ دالر یعنی دو برابر شده است. قیمت یک خریطه برنج ۲۰ کیلویی از ۲۳ دالر به ۲۸ دالر بالا رفته و یک خریطه آرد که پیشتر ۱۸دالر بود حالا به ۲۴ دالر افزایش یافته است."
کمیتۀ بینالمللی صلیب سرخ میگوید، بهای مواد اولیه در افغانستان در حالی افزایش یافته که ۵۰ درصد مردم این کشور از نداشتن امنیت غذایی رنج میبرند.
با کاهش ارزش افغانی در برابر دالر، قیمت مواد غذایی در افغانستان به شدت افزایش یافت.
هرچند امروز در بازارهای کابل دالر امریکایی در بدل ۱۰۳ افغانی تبادله میشود، اما قیمت مواد غذایی کاهش چشمگیری نداشته است.
انتقاد همه این است که حکومت طالبان در کنترل بازارها ناتوان بوده است.
اما حکومت طالبان این اتهامات را رد کرده و گفته است که توانسته از یک فاجعه جلوگیری کند.
بلال کریمی، سخنگوی طالبان به رادیو آزادی گفت: "امیدواریم برخی از مشکلات موجود را برطرف کنیم. اینکه گفته میشود وضعیت بحرانی است یا موارد دیگری، درست نیست. بازارها پر از مواد است و قحطی نیست. تنها در برخی موارد که پس از تحول مشکلاتی به میان آمده برای حل آن کار ادامه دارد و کوتاه مدت است."
پس از سقوط حکومت طالبان، اقتصاد افغانستان از تحرک مانده و سیستم مالی و اقتصادی آن به کندی به پیش میرود که بر درآمد مردم نیز تأثیر منفی گذاشته است.
دهها هزار نفر شغل خود را از دست داده اند و زندگی روزمرۀ آنها مختل شده که این موضوع دسترسی آنان به نیازهای اولیه را محدود کرده است.