سازمان اوچا یا نهاد هماهنگی کمک‌های بشری سازمان ملل متحد گفته است که موفق شده است که در ۱۴ ولایت افغانستان زنان در فعالیت‌های بشردوستانه به گونهٔ کامل دخیل سازند.
این نهاد گفته است در نخست شمار ولایت هایی که در آنها به مشارکت و فعالیت زنان در بخش کمک‌های بشری اجازه داده شده بود به سه ولایت می رسید درحالیکه اکنون شمار این ولایت‌ها به چهارده ولایت افزایش یافته است.
با گذشت هر روز به نگرانی‌ها از عدم فعالیت زنان در بخش‌های گونه‌گون حکومتی و غیر حکومتی افزوده شده، اما در اوج این نگرانی‌ها دفترهماهنگی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد "اوچا" به افزایش فعالیت و مشارکت زنان در رسانیدن کمک‌های بشردوستانه در ولایت‌های افغانستان خوشبین به نظر می رسد.
این نهاد درگزارشی نوشته است که در توافق با مقام‌های محلی طالبان اکنون به شمار زنانی که دربخش رسانیدن کمک‌های بشردوستانه باید فعالیت داشته باشند افزوده شده است.
به گفته دفتر اوچا شمار ولایت هایی که برای تضمین مشارکت و فعالیت زنان در بخش رسانیدن این کمک‌ها توافق شده است از ۳ ولایت به چهارده ولایت رسیده است و پیشرفت‌ها همچنان در این زمینه ادامه دارند.
در بخشی از این اعلامیه آمده است: "در دونیم ماه گذشته، دفترهماهنگی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد با مقامات در تمام ولایت‌ها برای تأمین مشارکت کامل و بدون مانع زنان در عملیات‌های بشردوستانه بحث کرده است. از ۲ سپتامبر تا ۲۸ اکتبر، شمار ولایاتی که در آنها توافق کامل در مورد مشارکت زنان حاصل شده است، از ۳ به ۱۴ افزایش یافته است. نیمی از این توافقات در دو هفته گذشته تضمین شده است.
به همین ترتیب، شمار ولایت هایی که در آنها توافق جزئی تضمین شده است، از ۱۶ به ۱۹ ولایت افزایش یافته است."
این گزارش درحالی پخش شده است که یک روز پیش ناوقت پنجشنبه دیدبان جهانی حقوق بشر در گزارشی از جلوگیری فعالیت زنان به ویژه در بخش‌های کمک‌های بشردوستانه نگرانی و انتقاد کرد.
اکنون هیدربار مسئول زنان دیدبان جهانی حقوق بشر درصحبت با رادیو آزادی می‌گوید، جلوگیری از فعالیت زنان در بخش‌های بشردوستانه جلوگیری از رسانیدن کمک‌های بشری به ویژه برای دختران و زنان که سرپرستان خانواده‌های خود هستند، است.
خانم بار افزود: "محدودیت‌های شدید طالبان بر زنان کمک‌رسان جلو رسیدن کمک‌های حیاتی به افغان‌ها، به‌ویژه زنان، دختران و زنان سرپرست خانواده‌ها می‌شود. اجازه دادن به کمک رسانان زن برای انجام کارهای خود بدون محدودیت، موضوعی نیست که سازمان‌ها یا کمک‌کنندگان شرطی برای کمک‌های بشردوستانه قرار دهند، بل‌که یک نیاز عملیاتی برای ارائه این کمک هاست."
درهمین حال شماری از زنان فعال که بیشتر در بخش فعالیت‌های بشردوستانه کار می کنند می‌گویند درحال حاضر فعالیت خود را بگونه پنهانی به پیش می برند.
عارفه فاطمی یکی از فعالان حقوق زن در ولایت پروان:
"شمار زنانی که در فعالیت‌های بشردوستانه کمک می کردند حذف شدند یعنی کسانی که کمک‌ها را برسانند تنها بای آقایان باشند،فعالیت نداریم، زنان در خانه‌ها نشسته اند تنها در بخش صحت خانم‌ها کماکان فعالیت دارند."
زهرا محمدی بانوی دیگری در هرات می گوید:
"از زنانی که با من کار می کردند همه بگونه پنهان فعالیت می کنیم، اما اجازت کار در بیرون نداریم، روز پیش برنامه رسانیدم پوشاک زمستانی داشتیم،اما برای ما اجازت داده نشد، برای ما هشدار داده شده است برای ما تا کنون اجازت فعالیت‌های بشری داده نشده است."
اما بلال کریمی معاون سخنگوی طالبان می گوید: "موضوع عدم اجازه استخدام که برخی نهادهاد ادعا کرده اند را تایید نمی کنیم، دربخش هایی که به فعالیت زنان ضرورت باشد مشکلی در آن وجود ندارد، فعالیت زنان در هربخشی در یک چارچوب تنظیم خواهد شد."
طالبان درحالی انتقادهای سازمان‌های حقوق بشری را در پیوند با اجازت نداشتن زنان برای فعالیت در بخش‌های بشری از سوی این گروه بیجا خوانده که در بخشی از گزارش دیدبان جهانی حقوق بشر آمده قوانین طالبان که اکثر زنان را از فعالیت به عنوان کمک کننده گان فعالیت‌های بشری منع کرده، بحران انسانی در افغانستان را بدتر خواهد کرد.
این گزارش افزوده که در ولایت بادغیس، طالبان به هیچ وجه به زنانی که در بخش کمک‌های بشری فعالیت می کردند اجازه کار نمی دهند. در دو ولایت دیگر بامیان و دایکندی طالبان گفته اند که کمک کننده گان زن تنها برای ارزیابی گردآوری اطلاعات از نیازهای مردم اجازت کار دارند.
در ۱۶ ولایت دیگر، طالبان گفته اند که زنان امدادگر باید با یک محرم مرد خانواده در بیرون از دفتر همراه باشند.
در ۱۱ ولایت، زنان امدادگر تنها اجازه به کار در برنامه‌های بهداشتی و آموزشی دارند و آنها را از دیگر بخش‌های کمک‌های بشردوستانه، مانند توزیع غذا و دیگر نیازها منع کرده است.
