در بسیاری از ولایت های افغانستان، از جمله کابل، مکتب ها هنوز بروی دانش آموزان دختر بالای صنف ششم بسته اند.
برخی از دانش آموزان می گویند که با محروم شدن از رفتن به مکتب، رنج می کشند و آینده ناروشن نیز آنان را نگران کرده است.
شبنم از باشندگان ولایت کندهار و دانش آموز صنف دهم است.
اکنون درس هایی که پیشتر در مکتب می خواند در خانه می خواند.
شبنم در گفتگو با رادیو آزادی ابراز نگرانی کرد که هنوز اجازه رفتن به مکتب را ندارد و با سرنوشت نامعلومی روبروست.
او میگوید: "تقاضای ما این است که بین زنان و مردان هیچ فرقی در این زمینه وجود نداشته باشد. درس های ما باید مانند گذشته از سر گرفته شود، زیرا تحصیل برای مردان و زنان حق هردو و فرض است. اینگونه محروم نمانیم، چون با یک بهار نمیشود، اگر ما همین طور بمانیم ، افغانستان هرگز نمی تواند با رقبایش رقابت کند."
شبنم می گوید دیگر عضو کوچک خانواده اش که صنف ششم مکتب است هم نمی تواند به درستی درس های خود را فرا گیرد، زیرا حقوق بسیاری از آموزگاران مکتبها قطع شده و دانش آموزان و آموزگاران زن اجازه رفتن به مکتب را ندارند. و از این رو ادامه آموزش کودکان نیز مختل شده است.
مرسل، ساکن کابل و دانش آموز لیسه الفتح، گفت که تلاش های مادر و پدرش برای آموزش او و دیگر خواهران و برادرانش صفر شده است.
مرسل می گوید که به خواهران خود امید زیادی داشت و تا صنف هشتم یا دهم درس خوانده بود، اما اکنون با سرنوشت نامعلوم و محرومیت از تحصیل رنج می کشد.
مرسل می افزاید: "دو خواهر من همیشه گریه می کنند. آنها از مدرسه و درس های خود بسیار می گویند. مادر و پدری که سالهاست برای تربیت و آموزش فرزندان خود تلاش می کنند، اکنون، با آمدن طالبان، همه تلاش ها و زحمت های آنها حیف شد."
نه تنها این دانش آموزان دختر، بلکه خانواده های آنها نیز نگران دختران، خواهران و دیگر اعضای زن خانواده خود هستند.
سعیدالله سلام، برادر سه خواهر، گفت که وی خانواده و سه خواهر خود را از ولایت غزنی برای تحصیل به کابل آورده که به آموزش خود ادامه دهند، اما طالبان در کابل نیز از این نعمت آنان را بی بهره کرده.
آقای سلام میگوید: "پیش از این، ما انتظار داشتیم که اگر در غزنی، زابل، کندهار یا سایر ولایات و مناطق دور افتاده، مکتبی وجود نداشته باشد، اما در کابل است، اکنون برنامه درسی افغان را کجا دنبال کنیم؟ اکنون که مکتب ها در سراسر افغانستان تعطیل است، اگر طالبان به حقوق انسانی و اساسی دختران پایبند هستند و تقریباً دو میلیارد مسلمان جهان را مسلمان می نامند، باید مانند قطر، ایران، عربستان سعودی و اسلام آباد رفتار کنند. این وجود دارد."
این درحالی است که در یک و نیم ماه گذشته، شماری از فعالان شبکه های اجتماعی، مدنی و آموزشی فعالیت ها و کارزار های گونه گونی را برای آغاز دوباره آموزش دختران در مکتب و پوهنتون ها راه اندازی کرده اند.
مطیع الله ویسا، که سالهاست در زمینه آموزش کودکان فعالیت های رضاکارانه دارد، می گوید که اکنون تنها بخشی از فعالیت های خود را به کارزار هایی برای ازسرگیری آموزش دختران اختصاص داده است.
وی همچنین از طالبان خواست تا دختران را از آموزش بی بهره نکنند.
او افزود: "امروز ۳۳ روز شدکه مکتب دخترانه از صنف ششم تا دوازدهم در اکثر ولایت های افغانستان بسته شده است. همه ما از طالبان می خواهیم که مکتب دخترانه را بی درنگ بازگشایی کنند. این یک حق انسانی، بشری و اسلامی برای دختران و پسران است."
ما سعی کردیم نظر طالبان را دراین باره داشته باشیم، اما اعضای دفتر رسانه ای حکومت و کمیسیون فرهنگی طالبان به پرسش مان پاسخ ندادند.
پیش از این، رهبران این گروه گفته بودند که در حال کار بر روی یک طرزالعمل هستند، اما هیچ نشانه ای از تهیه این طرزالعمل دیده نشده است.
جامعه جهانی نیز بارها به ممنوعیت رفتن دانشجویان دختر به پوهنتون‌ها واکنش نشان داده است.
مقام های صندوق حمایت جهانی حمایت از کودکان سازمان ملل متحد "یونیسف" نیز حساب تویتر خود تاکید کرده اند که آموزش همه دانش آموزان در افغانستان باید باز آغاز شود زیرا به گفته آنان پیش از این نیز به علت جنگ و شیوع ویروس کرونا میلیون ها کودک در این کشور از آموزش بازمانده اند.
دو روز پیش، سازمان بین المللی حمایت از کودکان یا "سیف دی چلیدرن" نیز در اعلامیه ای ابراز نگرانی کرد که به دلیل تعطیلی مکتب های دخترانه، حتا برخی ازپسران به دلیل محروم شدن خواهران خود از رفتن به مکتب و به رسم اعتراض به مکتب نمی روند که به گفته آنان این صدمه بزرگی به نظام درسی افغانستان خواهدبود.
