داکتران تداوی معتاد به مواد مخدر در منزل و بدون مشوره داکتر را خطرناک میدانند.
متخصصان بخش تداوی ترک اعتیاد میگویند، ترک اعتیاد بیماریهای ضمنی و اعراض دیگر را نیز با خود دارد که اگر معتاد تحت مراقبتهای مسلکی قرار نگیرد، امکان از بین رفتن فرد معتاد نیز وجود دارد.
با محدود شدن دسترسی معتادان به مواد مخدر در برخی شهرهای افغانستان، اکثریت معتادان مواد مخدر حاضر شدهاند که خود شان را داوطلبانه بستری کنند، اما همزمان با آن، مرکزهای ترک اعتیاد با کمبود امکانات روبرو است و به معتادان رسیدگی کرده نمیتوانند.
داکتران محدود شدن دسترسی به مواد مخدر را یک فرصت خوب برای ترک اعتیاد میدانند و از خانوادهها میخواهند که در صورت ممکن نبودن بستری شدن عضو معتاد شان در مرکزهای ترک اعتیاد، به مرکزها و کلینیکهای عادی صحی مراجعه کرده٬ با مشوره داکتر به پیش بروند.
حکمتالله صالحی٬ داکتر بخش ترک اعتیاد میگوید که برخی تکلیفهای عَرَضی معتاد را میتوان با کمک کلینیکهای محل و به شکل عَرَضی نیز تداوی کرد: "مواد مخدر در دسترس معتادان قرار ندارد و در مکانهای عمومی نیز از مواد استفاده کرده نمیتوانند، بناءً آنان مجبور اند که مواد مخدر را ترک کنند. چاره اساسی این مشکل همین است که آنان به نزدیکترین مرکز ترک اعتیاد مراجعه کنند و در آنجا خود را عرضی و به شکل (OPD) یا سراپا تداوی کنند. طبیعی است، وقتی کسی مواد مخدر را ترک میکند، ده تا ۱۵ روز بدن آنان درد میکند، دلبدی دارند، اشتها ندارند و بی خواب میباشند، آنان میتوانند برای تداوی آن حتی به کلینیکهای قریهشان مراجعه کنند و برای درد شان تابلیت درد و برای بی خوابیشان ادویه خواب بگیرند و باالاخره میتوانند در دو هفته مواد را ترک کنند."
بر اساس تخمین سازمان ملل متحد، در سال ۲۰۲۰ کمتر از ۶۰ درصد معتادان در جهان به خدمات صحی دسترسی داشتند که این رقم در افغانستان به مراتب پایینتر بود و حال که با حاکمیت دوباره طالبان مراکز تداوی با کمبود امکانات مالی روبرو اند، اکثریت کلینیکها معتادان را بستری نمیکنند.
با این حال، شماری از خانوادهها تصمیم گرفته اند که اعضای معتاد شان را در منزل تداوی کنند، اما داکتران طبی تداوی معتاد را در منزل و بدون مشوره داکتر خطرناک میدانند.
داکتر بریالی میوندوال٬ متخصص بخش تداوی اعتیاد میگوید، اگر اعراض فرد معتاد تحت مراقبت داکتر متخصص صورت نگیرد، حتی امکان از بین رفتن وی نیز وجود دارد.
داکتر میدندوال گفت: "مدیریت کردن اعراض ترک اعتیاد کار دشوار است و در خانه امکان ندارد. چون معتاد دچار اسهالات، دلبدی و دردهای ضمنی میشود، فشار مریض بالا و پایین میشود. کسی که مواد مخدر را ترک میکند باید در مرکز تداوی اعتیاد بستری شود و حتی برخی اوقات وضعیت به جای میکشد که در مرکز هم از وی به خوبی مراقبت نمیشود و وی را به مراکز مجهز تر انتقال میدهند، خصوصاً کسانی که بیماریهای ضمیموی دارند."
همزمان با کم شدن امکانات در مرکزهای ترک اعتیاد، تعداد زیادی از داکتران متخصص ترک اعتیاد نیز در این اواخر افغانستان را ترک کردهاند و مرکزهای ترک اعتیاد با کمبود ظرفیتهای متخصص نیز روبرو است.