ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی طالبان امروز سه‌شنبه (۳۰ سنبله) گفت وزارت معارف بالای برنامۀ کار می‌کند که بتواند زمینۀ رفتن دختران را به مکتب فراهم سازد.
او که معین وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان نیز است امروز سه‌شنبه در یک کنفرانس خبری در کابل گفت که به زودی ممکن به شاگردان دورۀ ثانوی اجازه داده خواهد شد که به مکتب بروند: "در بارهٔ مکاتب وزارت معارف کار می‌کند که زمینه را برای رفتن دختران صنوف بالا هر چه زودتر فراهم کند. تنها کار بالای لایحه و طرز العمل آن جریان دارد تا انشالله نهایی شود."
اما اکثر دختران و زنان در باره تصامیم طالبان شک و تردید دارند.
سمیرا رسا یکی از فعالان زن و ژورنالیست که پس از حاکمیت طالبان در کابل از کشور فرار کرده می‌گوید، بالای تصامیم طالبان هیچ باور ندارد: "من به عنوان دختری که در کابل بزرگ شدم، در کابل زندگی کردم و حداقل از وضعیتِ که قبلاً طالبان داشتند، آگاه هستم. هر چند که ما در آن زمان به مکتب نمی‌رفتیم و خیلی هم یادم نیست. مطالعه قبلی را که من از طالبان دارم، اصلاً اعتمادی به تصامیم طالبان، رهبری طالبان و به هیچ یک از تعهد آنها ندارم متاسفانه."
طالبان قبل از این در دوران حاکمیت‌شان سال‌های ۱۹۹۶ تا سال ۲۰۰۱ به خاطر منع دختران از مکتب، منع زنان از کار و منع خروج زنان و دختران جوان بدون محرم از خانه با تحریم‌های جامعه جهانی روبرو بودند.
اکنون بیش از یک ماه پس از برگشت این گروه به قدرت، طالبان بازگشایی مکاتب را برای پسران تا صنوف دوازده اعلان کرده و اما گفتند که دختران تا صنوف ششم می‌توانند مکتب بروند.
آنها همچنان به عوض وزارت زنان وزارت امر باالمعروف و نهی عن‌المنکر را جابجا کردند و شاورال کابل زنان را از کار در ادارات شاروالی منع کرد.
رونده ابرار دختریست که تا صنف یازده درس خوانده. او می‌گوید، نمی‌خواهد پس از این همه زحمت و درس خانه نشین شود: "چرا حق تحصیل به پسران داده شده و حق دختران تلف می‌شود. یازده سال درس خواندم زحمت کشیدم. می‌خواستم که یک روز ژورنالیست شوم و صدای مردم باشم. آرزو‌های که داشتم، همه به خاک یکسان شد. از خانه آزاد بیرون شده نمی‌توانیم. من می‌خواهم مکتب بخوانم."
به تازگی شماری از زنان چندین اعتراض کوچک و پراکنده را در سراسر افغانستان به راه انداختن و خواستار مشارکت در زندگی عمومی شدند.
اما طالبان با وضع قوانین و طرز العمل سختگیرانه برای اعتراض‌ها، خواستند که مانع مظاهرات آنها شوند.
در حال حاضر طالبان در دورهٔ انتقال از شورشگری به یک حاکمیت در افغانستان به وظایف عظیمی رو به رو اند. کشوریکه وابسته به کمک‌های خارجی است.
از زمانیکه طالبان قدرت را در پانزدهم ماه آگست در افغانستان بدست گرفتند، دارایی‌های مالی بانک‌های افغانستان منجمد و منابع اقتصادی خارجی همه مسدود شدند.
جامعه جهانی گفته است اگر طالبان می‌خواهند به رسمیت شناخته شوند، باید تمام نورم‌های بین‌المللی – به ویژه آزادی‌ها و حقوق اساسی زنان را احترام کنند.
طالبان گفته اند که به اساس اصول اسلامی و شرعی به زنان حق تحصیل و فعالیت‌های اجتماعی را خواهند داد.
