زنان ورزشکار در هرات میگویند که با ممنوعیت ورزش از سوی طالبان، تمام دستآوردها و تلاشهای شان نقش بر آب شده.
برخی از این زنان به شکل اعتراضی میخواهند که لباسهای ورزشی شان را آتش بزنند. این زنان از گروه طالبان میخواهند که به مانند کشورهای اسلامی، اجازه ورزش کردن به آنان را بدهند.
تمرینات دختران فوتبالیست، قبل از سقوط هرات به دست طالبان.
حالا مانند حاکمیت طالبان در دهۀ ۹۰ میلادی دروازه مکانهای ورزشی به روی دختران مسدود.
این وضعیت زنان ورزشکار را آشفته کرده.
یگانه محمدی، پس از ۹ سال عرق ریزی در هرات توانست که لباس تیم ملی فوتبال را بر تن کند، اما خوش چانس نبود که با این لباس در رقابتهای بینالمللی شرکت کند.
او میگوید که با آمدن طالبان تمام آرزوهایش در بخش ورزش نقش بر آب شده است.
او میگوید: "قرار بود که به مسابقات تیم ملی فوتبال اشتراک کنم، ولی متأسفانه با آمدن طالبان هر چه آرزو داشتم به خاک یکسان شد. فعلاً خانهنشین شدم، نه پوهنتون، نه استدیوم ورزشی و نه جمنازیوم رفته نمیتوانم و هم دروازهها به روی ما بسته است و فعلا هیچ امیدی ندارم."
قصه یگانه، قصه هزاران تن از ورزشکاران زن در افغانستان است که حالا از فعالیتهای ورزشی محروم شده اند و در یاس و ناامیدی به زندگیشان ادامه میدهند.
یگانه از طالبان میخواهد که اجازه ورزش کردن را برای شان بدهند.
او میگوید: "من از طالبان خواهش میکنم که تا برای ما اجازه بدهند که ما ورزش بکنیم. حتی کشورهای اسلامی دیگر هم شما میبیند مثل ایران، عربستان و دیگر کشورها دخترانشان ورزش میکنند. ما از طالبان خواهش داریم که برای ما اجازه ورزش کردن با حجاب اسلامی را بدهند، تا روزی افتخاری برای کشور خود باشیم."
ثریا کریمی، عضو تیم ملی هند بال افغانستان میگوید دیگر امیدی به برگشت به میدانهای ورزشی ندارد و لباسهای ورزشی خود را آتش خواهد زد.
او میگوید: "دلیلی که من لباسهای خود را آتش بزنم، این بوده که طالبان مانع ورزش کردن خانمها شدهاند، من مدت ۱۳ سال میشود که ورزش میکنم و حالا دوست نداریم که فعالیتهای ما متوقف شود. ما با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکنیم و خواست ما از جامعه جهانی این هست که جلو فاجعه در بخش ورزش زنان را بگیرند و ما زنان ورزشکار دوست نداریم که به عقب برگردیم."
دختران افغان طی دو دهه اخیر پرچم افغانستان را در رقابتهای منطقه ای و جهانی بلند کرده بودند اما حالا هیچ نرمشی در رفتار طالبان در قبال زنان دیده نمیشود.
احمدالله وثیق، عضو کمیته فرهنگی طالبان در مصاحبه با شبکهSBS استرالیا گفته بود که زنان نمیتوانند که ورزش کنند؛ زیرا ممکن است چهره و اندام آنان در معرض دید قرار بگیرد و اسلام اینرا اجازه نمیدهد.
اما سپس او در مصاحبۀ دیگری این سخنان خود را تغییر داده و گفت هنوز هیچ تصمیمی در بارۀ ورزش زنان گرفته نشده است.
همچنان در هفتۀ گذشته بشیر احمد رستم زی رییس ادارۀ تربیت بدنی و ورزش طالبان در صحبت با خبرگزاری فرانس پرس گفت که هنوز در بارۀ سرنوشت ورزش زنان تصمیم اتخاذ نشده و این اداره منتظر فرمان رهبران طالبان در این خصوص است.
با این همه یگانه محمدی، ثریا کریمی و شمار دیگر از ورزشکاران زن افغان امید خود به عضویت به تیم ملی را از داست داده و قصد ترک افغانستان و حتی شرکت در مسابقات ورزشی زیر پرچم دیگر کشورها را دارند.