روزنامه‌های چاپ امروز کابل مطالب‌شان را پیرامون سفر اخیر زلمی خلیلزاد به منطقه و سقوط پی‌هم ولسوالی‌ها نوشته و تبصره کرده‌اند.
- هشت صبح
روزنامه هشت صبح نوشته است که زلمی خلیلزاد نماینده ویژه وزارت خارجه امریکا برای صلح افغانستان، در حالی سفرهایش را به کابل و منطقه آغاز کرده است که امید افغان‌ها نسبت به برقراری صلح از بین رفته و طالبان نیز جنگ را شدت داده‌اند.
نویسنده به نقل از طالبان نوشته است که در ماه گذشته ۱۴ ولسوالی را تصرف کرده‌اند و در دو ماه گذشته برای تصرف شماری از ولایت‌ها نیز تلاش کرده‌اند. از این میان کندهار، هلمند، غزنی، زابل، بغلان و میدان وردک از ولایت‌های نام برده شده که جنگ در آن‌ها شدت یافته است.
بر اساس معلومات نویسنده مطلب، در یک ماه گذشته حدود پنج هزار تن از طرف‌های دیگر به شمول غیرنظامیان کشته شده‌اند.
در پایان سرمقاله آمده است که تلاش‌های زلمی خلیلزاد در شرایط کنونی مفید نیست بخاطری که پیش از این نیز چند بار چنین سفرها به کشورهای منطقه صورت گرفته است.
به باور نویسنده، این چنین سفرها هیچ نوع کمک به گفتگوهای صلح نداشته است بلکه بر عکس جنگ روز به روز بیشتر شده است.
- آرمان ملی
روزنامه آرمان ملی نوشته است که زلمی خلیلزاد در حالی مصروف گفتگو با مقام‌های افغان است که طالبان به شمول ولسوالی قیصار، شماری از ولسوالی‌ها را تصرف کرده‌اند.
در سرمقاله آمده است که آقای خلیلزاد در ملاقات با مقام‌های افغان روی فصل جدید همکاری‌ها میان افغانستان و امریکا تاکید کرده و گفته است که امریکا متعهد به ادامه کمک با نیروهای امنیتی و دفاعی و بخش‌های اقتصادی در افغانستان می‌باشد.
بر اساس معلومات نویسنده، قرار است که در آینده نزدیک مرحله سوم مذاکرات بین‌الافغانی در دوحه آغاز شود اما به باور نویسنده، طالبان برای شرکت در این مذاکرات متردد هستند.
نویسنده سرمقاله افزوده است که با این همه امریکا و دیگر کشورها و سازمان‌های بین‌المللی خواهان متوقف شدن جنگ در افغانستان هستند.
- مسیر
روزنامه مسیر در سرمقاله‌اش این پرسش را مطرح کرده است که در عقب سقوط ولسوالی‌ها چه چیزی نهفته است؟
نویسنده در پاسخ سوال خود نوشته است، این بخاطری که قریه‌ها ولسوالی‌ها از قبل در تصرف طالبان بوده و تنها مراکز ولسوالی‌ها بدست حکومت قرار داشته است.
در سرمقاله آمده است که در برخی مناطق این ولسوالی‌ها هم شماری از مرکزهای نظامی وجود دارد اما ارتباط مردم با ولسوالی و این مرکزها قطع است. نه مردم به این مرکزها می‌روند و نه هم این مرکزها برای تامین امنیت مردم و دیگر بخش‌ها کار می‌کنند.
این مرکزها تنها از خود حفاظت می‌کنند و به مشکل اکمال می‌شوند.
بر اساس معلومات نویسنده، تمویل و تجهیز این مرکزهای نظامی برای حکومت دشوار شده است، بیشتر اوقات تحت محاصره قرار می‌گیرند و تجهیزات به موقع برای‌شان نمی‌رسد، تا جای که برای خوردن و نوشیدن هم چیزی ندارند به همین اساس این مرکزها مفید نیستند، تنها حکومت بالای این مرکزها مصرف می‌کند و کدام سودی دیگری ندارد.