امرالله صالح، معاون اول رئیس جمهوری افغانستان به دلیل راهبندان دیشب در جاده میان شرق و غرب کابل از طریق باغ بالا، از مردم این شهر معذرت خواست.
تدابیر امنیتی سفت‌وسخت، جاده‌های کم‌عرض و عدم رعایت مقررات ترافیکی، گیرماندن در راهبندان‌های طولانی را به تجربه روزمره ساکنان پرجمعیت‌ترین شهر افغانستان تبدیل کرده است.
تدابیر امنیتی تنها به ایجاد ایست‌های بازرسی و گذاشتن موانع در جاده‌ها خلاصه نمی‌شود، بلکه رفت‌وآمد مقام‌های امنیتی و گاهی برگزاری همایش‌ها و مراسم مرتبط با این مقام‌ها هم باعث ترافیک سنگین می‌شود.
در تازه‌ترین مورد عصر دیروز برگزاری مراسم عروسی پسر امرالله صالح معاون رئیس جمهوری در هوتل اینترکانتیننتال، رفت‌وآمد را در مسیر شرق و غرب کابل از طریق باغ بالا برای ساعت‌ها مختل کرد.
این امر انتقادهای فراوانی را علیه آقای صالح برانگیخت، کسی که خودش این روزها مسئول مستقیم برنامه‌ریزی برای کاهش راهبندان در پایتخت است.
بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی عکس‌ها و تصاویر این راهبندان را منتشر و به او یادآوری کردند که چگونه باعث راهبندان شده است.
اما آقای صالح در صفحه فیسبوکش با تأکید بر این که هیچ‌گونه دستوری برای بستن راه‌ها نداده بود، از مردم عذرخواهی کرد. او با اشاره به این که «جاده باغ بالا هیچگاهی صاف و باز نبوده»، نوشت که شاید رفت‌وآمد مهمانان بلندپایه باعث راهبندان شده باشند. او بابت این امر هم عذرخواهی کرد.
ولی راهبندان کابل چیزی نیست به یک شب و یک مراسم عروسی خلاصه شود. منتقدان خسته از راهبندان‌های طولانی، می‌گویند مقام‌های بلندپایه دولتی هرازگاهی با رفت‌وآمد در شهر باعث راهبندان می‌شوند.
عبدالرقیب زاهد و ناطق حسینی از این وضعیت به تنگ آمده‌اند.
آقای ناطق گفت: "دیروز هم یک محفل بود و من به شهر می‌رفتم، اما راه بندان بود. تقریباً در یک ساعت هم نتوانستم که عبور کنم و به کارم برسم. این مشکل یک ساله نیست. چندین سال است که این مشکل وجود دارد."
او افزود: "بستن راه‌ها بخاطر چند مقام دولتی یک کار اشتباه است. همین ملت است که دولت است. نباید بخاطری که یک شخص دولتی از راه عبور می‌کند، راه بسته شود. مقام‌های دولتی باید از یک راه مشخص و در یک موقع مشخص عبور کنند تا برای مردم مشکل ایجاد نشود."
همه خواستار پیدا کردن راه‌حلی برای این مشکل چندین ساله هستند. پیدا نشدن راه‌حلی عملی برای این وضعیت، انتقادها را بیشتر کرده است. به ویژه وقتی بیماری به دلیل راهبندان نتواند به بیمارستان برسد، صبر مردم را سرریز می‌کند.
