رویای حوا رضایی به کمک شوهرش به حقیقت مبدل شد

حوا رضایی نخستین زن که در ولایت دایکندی به فعالیت‌های ورزشی روی آورد.

او که مادر چهار فرزند است. می‌گوید از کودکی علاقه‌مند فعالیت‌های ورزشی بود، اما موانع سنت‌های اجتماعی فرصت ورزش را برای خانم رضایی نداد.

خانم رضایی می‌گوید پس از آنکه ازدواج کرد رویایی چندین ساله‌اش تحقق پیدا کرد و به همکاری شوهرش، پس از ۱۳ سال تمرین، والیبال، فوتبال و فول رزم را به شکل حرفه‌‌ای یاد گرفت.

او اکنون دختران را به شکل رایگان در زمینه ورزش آموزش می‌دهد: "پس از آنکه به سطح استادی رسیدم علاقه‌مند این شدم در بخش آموزش دختران فعالیت کنم. چون یک زن بودم فکر کردم که حتماً موفق می‌شوم که بخاطر نهادینه شدن ورزش دختران را به ورزش تشویق کنم. خیلی هم تلاش کردم. بعد از ۱۳۹۴ فعایت‌های خود را رسماً آغاز کردم که تا هنوز شاگردان خیلی موفق دارم."

حوا رضایی امیدوار است که با فعایت‌های ورزشی دختران بیشتر را به ورزش تشویق کند. مهم‌تر از همه عبور از موانع سنتی در جامعه‌ی که با حضور زنان در میدان‌های ورزشی چندان روی خوشی نشان نمی‌دهد، یکی از رویاهای خانم رضایی است.

فریبا قولکزاده ۱۷ سال سن دارد و در صنف یازدهم مکتب درس می‌خواند. او می‌گوید زمانی‌که ۹ ساله بود در محیط خانه به ورزش روی آورد سپس والیبال را به همکاری خانم رضایی به شکل حرفه‌ا‌ی یاد گرفت.

حالا فریبا در کنار والیبال به دگر رشته‌های ورزشی نیز فعالیت دارد: "همه ما در خانواده شترنج بازی می‌کنیم. بایسکل‌رانی هم می‌کنم. دوبار در مسابقه بایسکل‌رانی اشتراک کردم که هر دو بار مقام دوم را گرفتم."

مسئولان اداره ورزش ولایت دایکندی می‌گویند که شمار زیاد دختران جوان در دایکندی علاقه مند ورزش هستند، اما نبود ورزشگاه برای دختران از چالش‌های عمده‌ فرا راه آنان است.

به گفته آنان تا هنوز یک ورزشگاه کوچک در این ولایت ساخته شده که پاسخگوی نیازهای تمام ورزشکاران نیست.

خانعلی غلامی آمر تربیت بدنی دایکندی می‌گوید نزدیک به ۳۰ درصد ورزشکاران دایکندی دختران هستند که در هشت رشته ورزشی فعالیت دارند: "زمینه ورزش را برای دختران علاقه‌مند مساعد کردیم. سابق کم بود تا امروز که ما دو هزار و شش صد و هشتاد نفر راجستر کردیم که بسیار مسلکی هستند. در بخش فول رزم ۹ دختر عضویت تیم ملی را گرفته بودند."

زنان چون حوا رضایی در ولایت دایکندی با فعالیت‌های ورزشی برای زندگی سالم و بهتر مبارزه می‌کند، اما عدم حمایت حکومت از فعالیت‌های زنان و نبود امکانات مناسب از چالش‌های است که فرا راه زنان در این ولایت قرار دارد.