مسئولان هشدار می‌دهند که بیش از ۱۶ هزار خانواده بیجاشدۀ داخلی به کمک‌های فوری نیاز دارند.
این در حالی است که جامعه جهانی به تازگی تعهد کرده که میلیاردها دالر دیگر به افغانستان کمک خواهد کرد.
جیلان از دشواری زندگی در زیر خیمه حکایت می‌کند: «دیشب هم یخ بود و خیلی هم به خیمه سرد بود و یک، یک کمپل داریم و شب تا صبح میلرزیم.»
او یکی از صدها کودک بیجاشدۀ داخلی در منطقۀ شیدایی در پنج کیلومتری شرق شهر هرات است.
پدرش تورجان از زمستان گذشته خاطرات تلخی به یاد دارد.
او می‌گوید:«پارسال هم هیچی نداشتم و همین طفل من وفات کرد از دست خنکی و امسال هم هیچ چیزی ندارم. همین خوردترها دیگر از دست خنکی از بین نرود و همین خواهش داریم که خودی ما کمک شود.»
شعله ور شدن آتش جنگ در ولسوالی بالامرغاب بادغیس، خانواده شش نفری تورجان را مجبور به ترک کاشانه شان کرد و حالا این خانواده در تقلای ختم جنگ و برگشت به زادگاهشان هستند.
او می‌گوید:«آنجا [بالامرغاب] خوب است، هیزم داشتم و از کوه هیزم می‌آوردم و اگر آنجا امنیت باشد، من همین حالا می‌رم. ما به همین مهاجری چه کار کنیم و اینجا خودی ما هیچ کمک نمی‌شود و ما آنجا می‌رویم و یک کار و یک زندگی می‌کنم، همانجا.»
شیوع کووید -۱۹ بر روند کمک رسانی برای بیجاشدگان داخلی در هرات تأثیر منفی گذاشته است.
شدت سرما، زندگی بسیاری از کودکان بیجاشده داخلی هم چون اختربیبی را به خطر می‌اندازد.
بی‌بی‌گل، ۵۰ ساله با همسر و چهار نواسۀ قد و نیم قدش بدون مواد سوخت زیر خیمه زندگی می‌کند. او می‌گوید که پارسال فقط یک بار حکومت برایش کمک کرده.
او می‌افزاید:«از همان شش هزار هیچی به ما کمک نرسیده و ما خواستی داریم که به ما زمستانی بدهد و خرچی بدهد که پاک ضعیف شدیم و امسال هیچی نداریم.»
بررسی اداره مهاجرین و عودت کنندگان هرات نشان میدهد که ۱۶ هزار خانوادۀ بیجاشدۀ داخلی به کمک‌های فوری بشردوستانه در فصل زمستان نیاز دارند، تا جلو بروز فاجعۀ انسانی گرفته شود.
جاوید نادم، رییس این اداره می‌گوید: «۱۶ هزار و یک فامیل شدیداً نیازمند کمک هستند و اگر مورد مساعدت قرار نگیرند؟ امکان از این میرود که ما با یک تلفات انسانی در هرات مواجه باشیم. نشستهای داشتیم با موسسات هم در مرکز و هم در هرات برای شش هزار و ۹۰ فامیل منابع موجود شده برای توزیع به این افراد شدیداً نیازمند و آسیبپذیر و قرار است که روند سروی از اینها آغاز شود.»
این در حالی است که به تازگی جامعه جهانی بار دیگر تعهد کرد که میلیاردها دالر به افغانستان کمک می کند. با وصف سرازیری کمک های هنگفت جهان، آمارهای موجود نشان می دهد که در جریان همه گیری کرونا میزان فقر در افغانستان به هفتاد درصد افزایش یافته و اینکه بیش از نصف جمعیت با عاید چیزی بیشتر از یک دالر امریکایی زندگی می کند.
هرات به کانون بیجاشدگان داخلی در سطح افغانستان مبدل شده است.
آمار رسمی ریاست مهاجرین و عودت کنندگان هرات نشان میدهد که در حدود ۱۴۰ هزار خانواده بیجاشده داخلی در این ولایت بود و باش دارند.
آوارگان از حکومت و نهادهای کمک رسان میخواهند که هر چه سریعتر روند کمک رسانی را آغاز کنند، تا کمکها به «نوش دارو پس از مرگ سهراب» مبدل نشود.
