درگذشت محمدرضا شجریان، استاد آواز ایران با واکنش‌های گسترده در افغانستان به همراه شده.
از آوازخوان‌ها و اهل فرهنگ گرفته تا شماری از سیاستمداران در این مورد ابراز تأسف کرده اند و به خانوادۀ آقای شجریان تسلیت گفته اند.
مراسم نماز جنازۀ او صبح جمعه در بهشت زهرای تهران برگزار شد.
شجریان روز پنج‌شنبه بر اثر بیماری سرطان در ۸۰سالگی درگذشت.
محمدرضا شجریان فراتر از ایران توجه موسیقی دوستان را جلب کرده بود.
در افغانستان دوستداران شجریان مرگش را ضایعۀ جبران ناپذیر خوانده اند.
احمد ناصر سرمست رئیس انستیتوت ملی موسیقی افغانستان در واکنش به درگذشت او گفته: هرگز نمی‌رد آن که دل زنده شد به عشق
آقای سرمست، شجریان را «بزرگ مرد موسیقی جهان» خوانده.
او افزوده که یاد خاطرات شجریان با دوستداران موسیقی سنتی ایران جاویدان خواهد بود.
فرهاد دریا، از آوازخوان‌های پر آوازۀ افغانستان، شجریان را یکی از بزرگ‌ترین استادان موسیقی فارسی در صدسال اخیر توصیف کرده.
آقای دریا گفته که مرحوم شجریان دل‌های میلیون‌ها انسان را به مهمانی، عشق و مهر و وحدت بُرد.
به همین ترتیب، صحرا کریمی، رئیس افغان فلم گفته است که شجریان با صدای دل نشینش آوازخوان بی‌بدیل موسیقی سنتی ایران بود.
رویا سادات، کارگردان و فلم ساز در وصف شجریان چنین نوشته:
سفرت به خیر اما تو و دوستی، خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی
به شکوفه‌ها، به باران
برسان سلام ما را
شجریان روز پنج‌شنبه بر اثر بیماری سرطان در ۸۰سالگی درگذشت.
عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحۀ ملی افغانستان در اعلامیۀ نوشته است که مرگ استاد شجریان، میلیون‌ها انسان را در سراسر جهان به‌ویژه در کشورهای منطقه و فارسی زبان به ماتم نشاند و تکان داد.
به گفتۀ آقای عبدالله، شجریان «میراث مشترک فرهنگی» کشورهای منطقه، مُعرفِ اشعار شاعران بزرگ زبان فارسی از جمله مولوی، حافظ، سعدی و فردوسی است.
او افزوده است، شادروان شجریان آثار گران‌بهایی را به یادگار گذاشته که نام وی را ثبت تاریخ و جاویدانه می‌سازد.
محمدرضا شجریان در ۹ سالگی تلاوت قرآن را از پدرش آموخت: "پدرم اهل قرائت قرآن بود. یک زندگی محقری داشتیم. درامد آنچنانی هم نداشتند. ولی مادر به هر شکلی بود ما را بزرگ کرد."
آواز شجریان در ۲۷ سالگی‌اش برای نخستین بار از رادیوی ایران پخش شد، نه بنام خودش بلکه با نام سیاوش بیتکانی.
پدر شجریان مخالف موسیقی بود.
"آن زمان که می‌خواستم موسیقی را دنبال کنم، از ترس پدرم اصلاً جرئت نداشتم اسم از موسیقی ببرم."
اما مخالفت پدر، مانع شجریان نشد.
شجریان در جشن‌های هنر و فرهنگ شرکت کرد و خوب درخشید.
او از استاد‌های بزرگ موسیقی آموخت و سرانجام استاد آواز ایران شد.
