فیض احمد رسولی باشنده هرات ۱۴ سال می‌شود که مصروف قالین بافیست، اما شیوع ویروس کرونا امسال کارش را خراب کرده. حال او هر قالین دستی ۱۲ متره را در بدل ۴۰ هزار افغانی می‌بافد که از دید او پایین‌ترین دست مزد است.
او گفت: "قبلاً از هر قالین ۵۰ هزار افغانی مزد می‌گرفتیم و حالا به ۴۰ هزار رسیده یعنی چیز دیگر نمانده، دو سال و یا سه سال دیگر این قسم باشد، قالین بافی از داخل شهر و از منطقه‌ها جمع شود، مجبور می‌شویم ما هم ترک کنیم و برویم کار دیگری بکنیم."
بسیاری از کارگاه‌های قالینبافی و پرداخت فرش در هرات تعطیل شده.
در این کارگاه، قالین دست‌بافت هرات توسط دستگاه پرداخت می‌شود. یعنی که تارهای اضافی روی قالین پس از بافندگی قطع می‌شود.
مراد، ۲۵ سال می‌شود که در بخش بافندگی و پرداخت قالین کار می‌کند، اما حال امیدی برای بقای صنعت قالینبافی نمی‌بیند: "دولت باید از ما حمایت کند و دولت باید پشتیبانی بکند، از صنعت دست و همین صنعت قالینبافی، فعلاً خود ما همین قسم بند مانده ایم به کرایۀ دکان، پول خرچ، پول برق و مصارف خانه از یک طرف. نمی‌فهمیم چه کار کنیم؟"
قالین‌فروشان می‌گویند که قیمت قالین در بازار هرات نیز با شیوع ویروس کرونا تا ۵۰ درصد کاهش یافته است. قیمت هر قالین ۱۲ متره ۸۰ هزار افغانی بود، اما حالا ۴۰ هزار افغانی شده است.
قالین هرات بیشتر به ایران و کشورهای عربی، اروپایی و امریکایی صادر می‌شود.
فرید احمد صبور، طراح و قالین باف است. او می‌گوید تا ۳۰۰ تن از قالین بافانش به دلیل نبود بازار فروش بیکار شده اند: "از وقتی که کرونا آمده، تقریباً ۸۵ درصد کار ما پایین آمده، مثلاً از ۱۰۰ کارگاه حالا ۱۵ کارگاه فعال است و این بزرگ‌ترین ضربه است که کرونا به ما زده."
آمار اتحادیۀ قالین‌بافان هرات نشان می‌دهد که با شیوع ویروس کرونا و کاهش صادرات قالین، بیش از ۱۰۰ هزار قالین باف در این ولایت بیکار شده‌اند.
مسعود عتیق‌زاده رئیس اتحادیۀ قالین بافان هرات در این مورد می‌گوید: "اگر ما ۲۰۰ هزار بافنده و یا ۷۰ هزار کارگاه بافندگی فعال داشتیم، امروزه متأسفانه با کاهش ۷۰ الی ۸۰ درصدی تقلیل یافته به ۱۰ الی ۱۵ هزار کارگاه بافندگی قالین و این یک صدمۀ بزرگ به صنعت قالینبافی وارد کرده."
