گروهی از دختران ناشنوا در جوزجان می‌خواهند که صنایع دستی شان را به‌بازار عرضه کنند.
لیلما بانوی ناشنوایی است که باوجود معلولیت، در گلدوزی و هنردست دوزی مهارت دارد.
این دختر ۲۲ سالۀ شبرغانی درکنار این که دست‌دوزی می‌کند، در یکی از پوهنتون‌های خصوصی محصل است و عضو تیم فوتبال بانوان نیز است.
لیلما می‌گوید حرفۀ خیاطی، گلدوزی و دست‌دوزی را در مدت چهار سال در کمیتۀ سویدن یادگرفته تا از این طریق به اقتصاد خانواده‌اش کمک کند.
او می‌گوید: "امیدوار هستیم که زمینه فراهم شود بازار کار ما وسعت پیدا کند و ما بتوانیم از این هم بهتر کار و شغل خود را پیش ببریم."
لیلما در کنار کمک به اقتصاد خانواده‌اش هزینۀ تحصیل‌اش را از درآمد خیاطی‌اش تأمین می‌کند.
فدا محمد، پدر او از مهارت‌های دخترش ستایش می‌کند و می‌گوید که لیلما با استفاده از این مهارت‌هایش هم به خانواده کمک می‌کند و هم خودش را مصروف ساخته است.
او می‌افزاید: "پیش از این که به دفتر سویدن برود بسیار پریشان بود، دق می‌آورد و بیکار بود حالا که با سواد شده و کسب یاد گرفته روز تا بیگاه مصروف کار است."
مسئولان کمیتۀ سویدن در جوزجان می‌گویند که تا به حال حدود ۱۰۰ دختر و پسر ناشنوا در این ولایت از برنامه‌های آموزش حرفۀ این کمیته مستفید شده اند.
سمیرا ملکیار، کارمند کمیتۀ سویدن می‌گوید، آنان برای بانوان ناشنوا تمامی شیوه‌های کار خیاطی و صنایع دستی را آموزش می‌دهند.
او می‌افزاید: "هفته قبل ما یک نمایشگاه صنایع دستی در اطلاعات و فرهنگ جوزجان داشتیم که در آن توانستیم از بانوانی دعوت نماییم که ناشنوا باشند، بسیار فوق‌العاده درخشیدند و صنایع دستی خود را که آماده کرده بودند درهمان بازارک فروختند."
مرکز بازتوانایی کمیتۀ سویدن از ۱۲سال به این سو در شهر شبرغان مرکز ولایت جوزجان فعالیت دارد و بیشتر در بخش بازتوانایی جسمی افراد معلول کار می‌کند.
