اعلام تصویب طرح درج نام مادر در تذکره عمدتاً با واکنش مثبت مردم و فعالان حقوق زن در افغانستان مواجه شده است.
برخی‌ها با استقبال از این طرح خود شان را چنین معرفی می‌کنند: "مینه پال پسر زلیخا، شکریه بارکزی هستم نام مادرم عزیزه بارکزی است. درانی جاوید وزیری دختر مستوره درانی و من سمیع‌الله پسر شکریه هستم."
با شادمانی نام مادران خود را به زبان می‌آورند. سمیع‌الله باشنده کابل نوشتن اسم مادر در تذکره را کار درست می‌داند و از مخالفان آن انتقاد می‌کند: "نام من سمیع‌الله و نام مادرم شکریه است. اگر در تذکره اسم پدر نوشته می‌شود، نوشتن اسم مادر هم شرم نیست؛ زیرا نام‌های مادر و خواهر پیامبر به تمام جهان معلوم است. این‌که در تذکره نام مادر نوشته شود شرم نیست."
اما محمد وارث که از لغمان به کابل آمده، می‌گوید مردم روستایی آماده پذیرش چنین طرحی نیستند: "ما که این گپ را با افراد دیگر شریک ساختیم که نام مادر در تذکره ذکر شود، آنان این کار را نمی‌خواهند. جامعه ما و شما آنقدر مترقی و رسیده نیستند که این مسئله را بپذیرند. این مسئله پیش از وقت با مردم شریک ساخته شده است، اما مردم قریه‌ها با این کار موافق نیستند."
کمیته قوانین کابینه افغانستان طرحی برای درج نام مادر در تذکره شهروندان تهیه کرده است. دفتر مطبوعاتی سرور دانش، معاون دوم رئیس جمهوری گزارش داده که در جلسه روز سه شنبه این کمیته این طرح بررسی و تأیید شد.
قرار است این تعدیلات در قانون ثبت احوال نفوس پس از تأیید کابینه و تصویب پارلمان برسد.
این طرح به دنبال سه سال کارزار فعالان حقوق زن تهیه شده است. این کارزار در شبکه‌های اجتماعی تحت عنون «نامم کجاست؟» به راه افتاد.
هدا رها یکی از فعالان حقوق زن می‌گوید در جریان کمپاین با مشکلات زیاد امنیتی و اجتماعی مواجه شد اما حالا خوش است که این درخواست را کمیته قوانین کابینه پذیرفت: "من هدا رها دختر خانم گل و از جمله اعضای کمپاین نام من کجاست هستم. با توجه به باورهای دینی و اجتماعی در زمان این کمپاین با مشکلات و انتقادهای زیادی روبه‌رو شدم، اما تلاش‌های کمپاینرها سبب شد که از این کمپاین حمایت کنند."
خانم رها از ولسی جرگه می‌خواهد که طرح درج نام مادر در تذکره را تصویب کند.
در همین حال، شهلا فرید کارشناس مسائل اجتماعی به رادیو آزادی گفت اجرای این طرح می‌تواند در راستای تأمین حقوق زنان گامی به پیش باشد: "این مسئله به سطح جهانی و اسلامی مشکل ندارد. از لحاظ فرهنگی مشکل دارد. این مردم در قرن ۲۱ قرار دارند. سواد نوشتن و خواندن دارند، اما آگهی آنان کم است مردمانی هستند که عدالت می‌خواهند تا در برابر قانون مشکل ایجاد نشود. از لحاظ شرعی و فرهنگی باید برای مردم آگهی داده شود."
اگر این طرح به تأیید کابینه و تصویب شورای ملی برسد، بار نخست است که در تذکره تابعیت افغانستان نام مادر نوشته می‌شود و این امر باعث کاهش حساسیت محافظه‌کاران در مورد ذکر نام زنان خواهد شد.
