ازدواج اجباری و زیر سن در یکاولنگ ممنوع شده است

حمیده دانش‌آموز صنف هفتم مکتب بود، آرزو داشت به پوهنتون برود، اما پدرش او را در ۱۴ سالگی به خانه بخت فرستاد.

او هنوز از کودکی‌اش لذت می‌برد که با پسر عمه‌اش ازدواج کرد. حمیده پس از ازدواج مشغول پخت‌وپز و شست‌وشو شد.

سرنوشت حمیده پس از شش سال زندگی با مردی که دوستش نداشت، به جدایی کشید. حالا او در اندیشۀ آینده دختر دو ساله‌اش است.

حمیده می‌گوید: "زمانی که صنف هفتم مکتب بودم، پدرم مرا به شوهر داد. مرا نگذاشت که به درس‌های خود ادامه بدهم. از زندگی مشترک ما شش سال گذشت. همه با جنجال و مشکلات گذشت. حالا مشکلات ما خیلی جدی شده. من خانه پدرم آمده‌ام. دخترم را شوهرم از من گرفته. من به این فکرم که آینده دخترم چه خواهد شد."

این تنها حمیده نیست که قربانی ازدواج اجباری شده، بلکه ازدواج اجباری و زیر سن در بیشتر مناطق محروم قربانی می‌گیرد و صدای قربانیان شنیده نمی‌شود.

در همین حال روحانیان و فعالان مدنی در ولسوالی یکاولنگ دوم ولایت بامیان فیصله کرده که از ازدواج اجباری و زیر سن و گرفتن گله یا شیربها خودداری شود. در اتخاذ این تصمیم شماری از زنان هم مشارکت داشتند.

روحانیان محلی ازدواج اجباری را حرام گفته‌اند.

رووف صالحی، رئیس شورای علمای یکاولنگ به رادیو آزادی گفت که بعد از این فیصله، میزان ازدواج اجباری و زیر سن در این ولسوالی ۵۰ درصد کاهش یافته است.

آقای صالحی می‌افزاید: "ما در اعلامیه تثبیت کردیم در صورتی که ازدواج زیر سن صورت بگیرد و یا ازدواج اجباری پیش هر ملاامام بیایند، ملاامام باید تحقیق کند و عقدش را جاری نکند. در ازدواج اجباری اگر عقد جاری شود و دختر یا پسر راضی نباشد، از نظر شرعی باطل است. ازدواج زیر سن هم که دختر مصلحت خود را نمی‌فهمد، علما باید عقد را نبندند تا که کم‌کم این مسائل از بین برود."

آقای صالحی از دولت می‌خواهد که برای از بین بردن سنت‌های اجتماعی که زمینه ازدواج اجباری و زیر سن را فراهم می‌کند، اقدام کند.

ذکیه رضایی رئیس امور زنان بامیان از این فیصله علمای دینی استقبال کرده و گفته، تلاش دارد که با همکاری علما و بزرگان، ازدواج اجباری و زیر سن را در سراسر بامیان ممنوع کند.

خانم رضایی می‌گوید: "برای از بین بردن عرف ناپسند، مشخصاً ازدواج اجباری و زیر سن که نوعی خشونت علیه زنان است، ریاست امور زنان کوشش کرده که در این راستا توجه علمای کرام را با خود داشته باشد."

بسیاری افرادی که وادار به ازدواج اجباری می‌شوند، پس از ازدواج با آسیب‌های شدید جسمی و روانی روبه‌رو می‌شوند. در بیشتر موارد سرنوشت آن‌ها به جدایی می‌انجامد.