هزاران تن در لویه جرگه مشورتی در کابل گردهم آمده اند تا در مورد روند صلح و به ویژه سرنوشت چهارصد زندانی طالبان بحث کنند.
رهایی احتمالی آن‌ها شاید راه را برای مذاکرات بین افغان‌ها باز کند.
نام‌های این زندانیان در فهرست حدود ۵ هزار زندانی شامل است که گروه طالبان به حکومت افغانستان سپرده است تا آزاد شان کند.
حکومت افغانستان می‌گوید، این زندانیان طالبان دوسیه های جرمی سنگین دارند از جمله قتل، قاچاق مواد مخدر، اختطاف و فساد اداری و اخلاقی. بنابرین، به گفتۀ حکومت آزادی آنان نسبت به دیگر زندانیان طالبان متفاوت است.
اما گروه طالبان این همه را اتهام‌های بی‌اساس می‌داند و آزادی این زندانیان را پیش شرط برای آغاز گفت‌وگو‌های بین افغانان خوانده است.
محمد اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان می‌گوید، چون که صلاحیت آزاد کردن این زندانیان را ندارد، برای مشوره در این مورد لویه جرگۀ مشورتی را فرا خوانده.
ژکفر احمدی با زمان سلطانی، محقق منطقه‌ای سازمان عفو بین‌الملل در جنوب آسیا گفت‌وگو کرده و نخست از او پرسیده است که آزادی احتمالی چهارصد زندانی به گفتۀ حکومت که پرونده های جرمی سنگین دارند، چقدر سبب برقراری صلحی خواهد شد که در آن بتواند عدالت تأمین شود؟
