دو دختر جوان بامیانی تلاش‌هایی را برای احیاء هنر شبکه‌کاری در ولایت بامیان روی دست گرفته اند.
شریفه و روکیزه احمدی در میان انبوهی از تخته‌های چوب نشسته روی تخته‌های چوبی نقش می‌اندازند. آنها سرگرم اجرای سفارش‌ها هستند. کار زیر دست آنها شبکه‌کاری تابلو، تحسین‌نامه، رومیزی و قاب عکس است.
شریفه و روکیزه احمدی آموزش شبکه‌کاری را پشت سر گذاشته‌اند و بیشتر از یک سال می‌شود که کارگاه هنری بودا را ایجاد کرده‌اند.
اکنون محصول کار آنها به عنوان یادگاری، سوغات و تحفه هدیه داده می‌شود. گاهی در بهترین مجالس با سندهای افتخاری با دستان بزرگان و حاکمان هدیه داده می‌شود.
حالا شبکه‌کاری در بامیان از صنایع دستی پرطرفدار دانسته می‌شود.
شریفه می‌گوید شبکه‌کاری بخشی از هویت فرهنگی-تاریخی بامیان است و او می‌خواهد این هنر در حال انقراض را از نابودی نجات دهد.
او می‌گوید: "من خیلی خوشحالم که به‌عنوان یک دختر، بدون ترس و هراسی در بین مردم فعالیت می‌کنم. بامیان مرکز هنر و فرهنگ است. ما کوشش می‌کنیم که بتوانیم از بامیان واقعاً یک مرکز فرهنگ و هنر بسازیم. می‌خواهیم این کارها گسترش پیدا کنند تا آنجایی که بامیان مستحقش است".
روکیزه احمدی می‌گوید کارگاه هنری بودا تنها محل تولید آثار هنری نیست، بلکه منبع اشتغال و درآمد اقتصادی او و خانواده‌اش نیز است. در جایی که فقر و بیکاری گسترده، دامن بسیاری از خانواده‌ها را گرفته، پیدا کردن منبع درآمد، به ویژه برای زنان و دختران جوان دشوار است.
او می‌افزاید: سال اول که ما این کارگاه را ایجاد کردیم، محصل بودم. من هم توانستم مصارف خودم را تامین کنم و هم برای خوانواده کمک کنم".
در ولایت بامیان ده‌ها زن در زمینه تولید و فروش صنایع دستی فعالیت دارند. آنان توانسته‌اند که نقش تاثیرگذاری در خانواده و اجتماع داشته باشند. اما کار شریفه و روکیزه احمدی متفاوت است.
ارزش هنری کار آنها توجه بسیاری را جلب کرده است. دریافت سفارش از مراجع مختلف، بیانگر این موضوع است. کسانی که به هنر بومی توجه دارند، بیشتر به آنها رجوع می‌کنند.
بامیان محلات تاریخی و باستانی بسیاری دارد. آثار دوره بودایی و اسلامی در بامیان فراوان است. در شماری از این آثار، به ویژه آثار اسلامی هنر شبکه‌کاری به کار رفته است.
