محمداشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان طرح وزارت امور زنان برای گماشتن یک زن به عنوان معاون والی در ولایتها را تأیید کرد.
رویا دادرس سخنگوی این وزارت به روز سهشنبه به رادیو آزادی گفت که پس از این برای هر ولایت یک معاون زن گماشته میشود.
و گفت: "برای هر ولایت دو معاون گماشته میشود که یکی از آنان باید زن باشد. این تنها برای زنان اختصاص یافته و هیچ مردی نمیتواند بجای آنان گماشته شود. ما این طرح را برای آن نساختیم که زنان به عنوان والی گماشته شده نمیتوانند. این یک بست آزاد است و زنان هم میتوانند که در این بست رقابت کنند. اما در بست معاونت مختص زنان تنها زنان میتوانند که با هم رقابت کنند."
بانو دادرس میگوید در این طرح موضوع سرپرستی معاون زن در نبود والی هم شامل است.
سخنگوی وزارت امور زنان میافزاید در حال حاضر در معاونیت امور اجتماعی ۳۴ ولایت مردان گماشته شدهاند و بجای آنان زنان گماشته میشوند.
طرح وزارت امور زنان چند روز پیش به رئیس جمهور ارائه شد و دیروز، دوشنبه، در جلسه کابینه تأیید شد.
صدیق صدیقی، سخنگوی رئیس جمهور گفت که برای تطبیق این طرح به ادارۀ مستقل ارگانهای محلی هدایت داده شده است.
به گفته مسئولان وزارت امور زنان، تا به حال تنها معاونان ۵ ولایت زنان هستند که در اواخر برخی از آنان برکنار شدهاند.
از سوی دیگر شماری از والیان اسبق زن میگویند که در این بخش کار کردن در ولایتها دشوار است و حکومت باید برای معاونان زن صلاحیت کامل دهد.
حبیبه سرابی، والی بامیان در زمان ریاست جمهوری حامد کرزی به رادیو آزادی گفت: "اشتراک زنان در جلسات اداری ولایات زیاد مهم است و باید تمام صلاحیتها به آنان داده شود که مطابق وظایفشان به مسایل مختلف رسیدگی کنند. من این اقدام را مثبت ارزیابی میکنم."
حبیبه سرابی میگوید با آن که در زمان ولایتش زنان هم در دفترش کار میکردند، اما باز هم با مشکلاتی مواجه میشد.
در همین حال، شماری از زنان فعال سیاسی و مدنی میگویند حکومت باید در این بخش زنانی را بگمارد که توانایی داشته باشند و به آنان صلاحیت کامل داده شود.
فتانه گیلانی، رئیس جامعۀ زنان افغانستان به رادیوی آزادی گفت: "چیزی که زیاد مهم است باید زنان توانمند استخدام شوند تا مدیریت خوب کنند، به ویژه در ولایتهایی که ناامن است، برای زنان کار زیادی صورت نگرفته است، اینها میتوانند که برای زنان زیاد مؤثر واقع شوند."
به گفتۀ بانو گیلانی، مشارکت زنان در ادارات دولتی تنها نباید محدود به آمار و ارقام باشد، بلکه باید به آنان در رهبری و تصمیمگیریها نیز سهم داده شود.