زندگی ییلاقی در بامیان همچنان ادامه دارد. زندگی در ییلاق به معنی آن است که زندگی خانواده‌ها هنوز وابسته به بز و گوسفند است. بار اصلی زندگی ییلاقی بر دوش زنان است. رمه‌دارانی که از روستاها به ییلاق‌های دور دست کوهستانی کوچ می‌کنند، همه مسئولیت را می‌گذارند بر عهده زنان تا محصولات شیری بیشتر جمع کنند، اما این زنان و کودکان خانواده‌ها بیشتر از خدمات رفاهی مانند خدمات صحی محروم هستند.
