حکومت افغانستان به دنبال رهای ۲۰۰ زندانی طالبان، به تازگی ناوقت روز شنبه (۲۳ حمل)، ۱۰۰ زندانی دیگر این گروه را رها کرد.
دفتر شورای امنیت ملی افغانستان در حساب تویترش نگاشته که این بخشی از تلاشها برای صلح و مهار ویروس کروناست.
با این حال سهیل شاهین سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در قطر روز یکشنبه «۲۴ حمل ۱۳۹۹» به رادیو آزادی میگوید که این زندانیان بدون تثبیت و تشخیص آنان رها میشوند.
آقای شاهین تأکید میکند که حکومت افغانستان باید بر اساس توافق امریکا و طالبان همه زندانیان طالب را یکجا و بدون گذاشتن شرط رها کند.
سیهل شاهین گفت: "ما میخواهیم که روند صلح به اساس توافقنامه به پیش برود، چرا که پروسه صلح به همین اساس آغاز شدهاست. در رهایی زندانیان تأخیر آمد که تا هنوز هم تأخیر میشود. همۀ آنها رها نمیشوند، اینها بدون تشخیص و تثبیت از سوی ما، رها میشوند. زندانیان به اساس فرمان نه، بلکه به اساس توافقنامه رها شوند."
با اینحال سهیل شاهین در یک تویت تازهاش نوشته است که آنان به روز یکشنبه از ۱۰۰۰ نیروی امنیتی ۲۰ تنشان را در ولایت کندهار به ادارۀ صلیب سرخ میسپارند.
پیش ازین نیز هفته گذشته از ۵۰۰۰ زندانی طالب که بر رهایی آنان میان امریکا و طالبان توافق شدهاست، ۲۰۰ تن آنان از سوی شورای امنیت ملی افغانستان از زندان آزاد شدند.
حالا پرسش این است که روند رهایی زندانیان طالب از سوی حکومت افغانستان و پذیرفته نشدن این روند از سوی طالبان چی پیامدی خواهد داشت؟
رحمتالله نبیل رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان روز گذشته در صفحه تویترش نوشته بود که مالی خان پس از رهایی از زندان بگرام دوباره به پاکستان برگشته و یکبار دیگر در بخش لوجستیکی با طالبان به فعالیتهایش ادامه دادهاست.
انس حقانی، مالی خان و عبدالرشید اواخر سال پیش به اساس فرمان رئیس جمهور بهگونه مشروط از بند آزاد شدند.
حکومت افغانستان در آن وقت گفته بود که رهایی آنان باید بر کاهش خشونتها تأثیر داشته باشد.
شورای امنیت ملی در پیوند به زندانیان تازه رها شده میگوید که آنان بر اساس فهرستی آزاد میشوند که از سوی هیئت سه نفری طالبان سپرده شدهاست.
جاوید فیصل سخنگوی شورای امنیت ملی در این مورد به رادیو آزادی گفت: "ما همیشه به گونهای واضح گفتهایم، طالبانی که از بند آزاد میشوند بخشی از لیستی اند که تیم تخنیکی طالبان برای ما سپرده است. اینکه حالا طالبان چه میگویند، مربوط خود شان میشود. ما مسئولیت خود را انجام دادهایم."
پس از امضای توافقنامه میان امریکا و طالبان، مانع در برابر آغاز روند گفتوگوهای بینالافغانی تأخیر در رهایی زندانیان از سوی حکومت افغانستان خوانده شدهاست.
بر بنیاد توافقنامۀ میان امریکا و طالبان ۵۰۰۰ زندانی طالب باید پیش از آغاز گفتوگوهای بینالافغانی از زندانهای حکومت افغانستان آزاد شوند.
بر بنیاد این توافق باید ۱۰۰۰ زندانی حکومت نیز از بند طالبان رها شوند.
پیش از این یک هیئت سه نفرۀ طالبان به کابل آمد تا روی چگونگی روش رهایی این زندانیان با حکومت گفتوگو کند، اما این هیئت پس از چند روز گفتوگو با به دست نیاوردن نتیجۀ مطلوب دوباره برگشتند.