وقتی نجیب‌الله از ایران آمد، مسئولان صحی گفتند که او نشانه‌های بیماری کووید-۱۹ را دارد. او به‌همین دلیل قرنطینه شد.
نورآغا برادر بزرگ نجیب‌الله می‌گوید که در محل قرنطینه به برادرش به صورت مناسب رسیدگی نشد. به گفته او، نجیب‌الله به دلیل کمبود آکسیجن، گرسنگی و عدم مراقبت جان داد.
نورآغا گفت: "برادر من از ایران آمده بود و نفس‌کوتاهی عادی داشت. برادرم به شفاخانه رفت و می‌خواست خود را تداوی کند، اما داکتران قبل از معاینه، برادرم را در بخش قرنطین انداختند. حتٰی ما از حالش خبر نداشتیم و اجازه نمی‌دادند".
عزیزالله، دیگر برادر نجیب‌الله می‌گوید او برونشیت داشت: "برادرم از اول برونشیت داشت. خودش با پایش آمد شفاخانه. یک‌بار داکتران آکسیجن دادند. باز رخصتش کردند. دوباره کمی مریض شد. وقتی که به‌شفاخانه آمد، داکتر فهمید که از ایران آمده، گرفتتند قرنطینه اش کردند. در چند روز قرنطینه نه آب دادند و نه نان و نه اکسیجن. توجه نکردند. بالون اکسیجن افتاد روی سرش. برادرم از بین رفت".
مسئولان ریاست صحت عامۀ بدخشان اما می‌گویند که نجیب‌الله معتاد به مواد مخدر بود. به گفته آنها، داکتران از اعتیاد او اطلاعی نداشتند و این امر سبب شد که او در قرنطینه دچار اختلال شدید روانی شود و خودش را به در و دیوار بزند و خودکشی کند.
محمدنور خاوری، رئیس صحت عامه بدخشان گفت: "نجیب‌الله تا اندازه ای مشکل داشت - مشکل استفاده از مواد مخدر. این مریض از ناحیه سر آسیب می‌بیند و هنگامی که او را به‌شفاخانه بردم برای تداوی، در جریان تداوی مریض از بین رفت".
مسئولان ریاست عامه بدخشان می‌گویند که از نجیب‌الله به گمان آلودگی به ویروس کرونا نمونه‌گیری شد و به کابل فرستاده شد. در بدخشان تجهیزات آزمایش ویروس کرونا وجود ندارد. نتیجه آزمایش یک روز پس از مرگ نجبیب‌الله به بدخشان رسید. نتیجه آزمایش منفی بود. نجیب‌الله به کرونا مبتلا نبود.
