حماسه در لغت دلاوری و شجاعت را گویند و در اصطلاح شعر داستانی با زمینه قهرمانی، قومی و ملی‌ای است که حوادث خارق‌العاده در آن جریان دارد. در این نوع شعر، شاعر هیچ‌گاه عواطف شخصی خود را در اصل داستان وارد نکرده و آن را مطابق میل خود تغییر نمی‌دهد که به‌همین سبب، در سرگذشت یا شرح قهرمانی‌های پهلوانان و شخصیت‌های داستانی خود، هرگز دخالت نکرده و به میل خود درمورد آنها داوری نمی‌کند و شاعر حماسه سرا، اکثراً با داستان‌های شفاهی سروکار دارد.
حماسه نه‌تنها در شعر بل‌که در نثر نیز استفاده می‌شود. اما اشعار حماسی افتخارات یک شخص و یا جامعه را بیان کرده و با داستان‌های نوشتاری و غیرنوشتاری سرو کار داشته که در آن عواطف و احساسات مردم بررسی شده و احساسات، واقعیت، مفکوره، عواطف، آهنگ ابتکار، کیفیت و سرانجام زیبایی- همه و همه دست به‌هم داده مثل آیینه در مقابل جامعه ایستاده می‌شوند. به گفته کارشناسان، اشعار حماسی جزء ادب فارسی–دری می‌باشد.
معلومات بیشتر را در پیوند به‌این موضوع، در این برنامه در امتداد لحظه‌ها می‌شنوید:
