شماری از فعالان جامعه مدنی و اعضای خانواده‌های قربانیان جنگهای گذشته میگویند، مجرمین جنگی باید بگونه حتمی مجازات شوند.
آن ها روز سه شنبه در مراسمی که در پولیگون پلچرخی کابل به مناسبت روز جهانی حقوق بشر راه اندازی شده بود، انتقاد کردند که به داد شان هیچ نهادی رسیدگی نکرده است.
به گفته آن ها هنوز نیز برخی از مجرمین جنگی در افغانستان در قدرت هستند و آزادانه گشت و گذار می‌کنند.
مریم گفت پنج عضو خانواده اش در پولیگون پلچرخی زنده به گور شده است.
خانم مریم گفت که همه ساله در روز جهانی حقوق بشر از قربانیان یاد آوری می‌کنند اما به گفته او کسی نیست که به داد شان برسد.
او در کنار ده‌ها عضو دیگری خانواده های قربانیان چهار دهه جنگ روز سه‌شنبه در مراسمی به این مناسبت در پولیگون پلچرخی گفت که خواهان به محاکمه کشانیدن تمام مجرمین جنگی در این کشور هستند.
او افزود: "چهار برادر شوهر و یک پسر برادر شوهرم در اینجا (پولیگون پلچرخی) زنده به گور شدند. قاتلین آنان در موترهای شیشه سیاه می‌گردند.خواست من این است تا همانگونه که اعضای خانواده ما را در اینجا زنده به گور کردند، ببینیم که آنان نیز زنده به گور شوند."
مهنازصادقی یک عضو دیگر خانواده قربانیان جنگ گفت که چند عضو خانواده او نیز در پولیگون پلچرخی زنده به گور شده اند.
او نیز خواهان مجازات کردن جنایتکاران جنگی است: "ما همه ساله در اینجا از شهدا یاد و بود می‌کنیم اما تا حالا کسی به صدای ما گوش نداده است.خواست ما از حکومت این است تا جنایتکارانی را که مرتکب قتل عام در پولیگون شده اند را مجازات کند."
پولیگون پلچرخی محلی است که به گفته اعضای خانواده های قربانیان جنگ، پس از انقلاب هفت ثور سال ۱۳۵۷ خورشیدی هزاران تن در این ساحه یا زنده به گور شدند و یاهم پس از کشتن بگونه دسته جمعی دفن شده اند.
تا هنوز نیز در مورد آمار افراد کشته شده در پولیگون پلچرخی معلومات کامل در دست نیست
اما حدود هشت سال پیش لیست پنج هزار افغان کشته شده پس از انقلاب هفت ثور، از سوی محکمه هاگ در هالند به نشر رسید که واکنش های را در پی داشت و خانواده های قربانیان خواهان محاکمه قاتلین آنها و تأمین عدالت شدند.
دراین میان انجمن اجتماعی دادخواهان افغان از ده سال به اینسو به منظور دادخواهی برای این قربانیان در روز جهانی حقوق بشر در کابل مراسم برگزار می‌کند و مناری یادبودی را نیز به این هدف در پولیگون پلچرخی اعمار کرده است.
ویدا احمد رئیس این انجمن اما می‌گوید که در این مدت هیچکس به داد شان نرسیده و هنوز نیز قاتلین و جنایتکاران جنگی محاکمه نشده اند.
او گفت: "درجریان کودتای هفت ثور ، جنگ های تنظیمی بعد از هشت ثور ، دوره طالبان و پس از به میان آمدن دولت به اصطلاح دموکراتیک جنایاتی زیادی صورت گرفته که ما هزاران عکس قربانیان را جمع آوری کرده ایم. ما باید به هرشکل صدای قربانیان را بلند کنیم ما متاسفانه نه کسی مسئولیت می‌گیرد و نه هم کسی صدای خانواده های قربانیان را می‌شنود."
در عین حال شماری دیگری از اعضای خانواده‌های قربانیان جنگ های چهل ساله نیز در این مراسم از حکومت خواستند تا کسانی را که اعضای خانواده‌های شان را به قتل رسانیدهاند به پنجه قانون بسپارد.
رادیو آزادی خواست در این مورد نظر مسئولان در ریاست جمهوری و ریاست اجرائیه را نیز داشته باشد اما موفق نشد.
پیش از این اما مقام های حکومتی گفتهاند که برای تأمین عدالت در این کشور تلاش‌ها جریان دارد.
