خرید‌و‌فروش مو تجارت جدید و پُر رونق در شهر کابل

خرید و فروش مو تجارت جدیدی که در شهر کابل رونق یافته است.

عصمت ۱۴ ساله از صبح تا شام خانه به خانه کابل می‌گردد تا مو جمع کند.

او پنج سال می‌شود با همین کار (فروختن مو) هزینه‌های خانواده‌اش را تأمین می‌کند.

او به رادیو آزادی گفت: "چهار-پنج سال می‌شود که خرید و فروش مو می‌کنم. به خانه‌های سرکوتل می‌روم، دروازه‌ها را تک‌تک می‌زنم و می‌گویم: [موی دارید؟]"

عصمت گفت، کسی مو را مفت نمی‌دهد. گاهی از بین کثافات موی جمع می‌کند و از همین طریق روزانه صد تا دوصد افغانی بدست می‌آورد و مخارج خانواده‌اش را تامین می‌کند.

او افزود: "یک برادر کوچک و پنج خواهر دارم. پدرم مریض است. مجبور هستم که این کار را کنم."

شماری از آرایشگاه‌ها هم موی زنان را می‌خرند.

سعیده مسئول یک آرایشگاه در شهر کابل است. او می‌گوید که ارزش مو بر اساس کیفیت آن تعیین می‌شود.

او گفت: "مردم بسیار دنبال موی جر و قیچی شده می‌آیند، زیرا مویی را که زنان جمع می‌کنند زیاد ریشه دارد و از آن برای کشت مو استفاده می‌شود. مثلاً موی جر کیلوی سه هزار و قیچی شده کیلوی ۱۲ صد افغانی است."

تمنا ۲۴ ساله است و او موی مشکی رنگ دارد. او ۵۰ سانتی مویش را قطع کرده و آنرا آورده تا در آرایشگاه بفروشد.

تمنا می‌گوید که فروش مو برایش سود مالی دارد: در خانه مویم را قیچی کردم. حالا آمدم به آرایشگاه. وقتی از فروش موی خبر شدم که اطفال پشت دروازه ما آمدند و گفتند که مو می‌خرند. در آن زمان تصمیم گرفتم که مویم را به آرایشگاه بفروشم."

در حال حاضر ۲۰ شرکت در کابل کار خرید و فروش مو را می‌کنند.

مسئولان این شرکت‌ها می‌گویند که از طریق خرید و فروش مو ماهانه میلیون‌ها افغانی درآمد دارند.

آنان می‌گویند که از موی جمع‌آوری شده در ساختن کلاه، موی مصنوعی، لباس و برخی اشیای دیگر استفاده می‌شود.

حبیب‌الله مسئول یک شرکت چینی در شهر کابل است.

او می‌گوید موی جمع‌آوری شده را بسته‌بندی می‌کند و به چین و برخی کشورهای دیگر صادر می‌کند.

او افزود: "ارزش انواع مو متفاوت است. برخی کیلوی دو هزار، برخی آن دو و نیم هزار. از ۳۴ ولایت افغانستان مو می‌آید. بیشتر موهایی را می‌خریم که بر سر شانه رفته باشد."

حبیب الله این کار را از نزدیک به هفت ماه پیش آغاز کرده و از بابت این تجارتش به حکومت ۲۰ درصد مالیه می‌دهد.

او گفت که کار و بار مو برای ده‌ها تن زمینه کار را نیز فراهم کرده است.

عزیزالله ۱۴ ساله، کوچک‌ترین کارمند این شرکت چینی است.

او می‌گوید که وظیفه‌اش این است که از صبح الی شام مو وزن ‌کند و آنرا در بوجی‌ها جابجا نماید.

او گفت: "در شرکت کار من این است که بوجی مو را بررسی کنم، وزن کنم و موی مردانه را از آن جدا کنم؛ زیرا موی مردانه کار آمد نیست. مرا در برابر هر کیلو مو بیست افغانی می‌دهد."

هر چند فروش مو قانونی است، اما از این که در افغانستان کار و بار جدیدی است و مردم تا اندازۀ ناآشنا، بسیاری از کارگران مو می‌گویند هر از گاهی از سوی پولیس بازرسی و گاهی هم آزار و اذیت می‌شوند.

شرکت‌های بسته‌بندی مو در افغاستان بیشتر در کابل، هرات، جلال‌آباد و مزارشریف فعالیت دارند.