روز جهانی توبر کلوز در افغانستان در حالی تجلیل می‌شود که در حال حاضر حدود بیست درصد از افراد مبتلا به این مرض به مراکز صحی دسترسی ندارند و یا هم به این مراکز مراجعه نمی‌کنند.
شفاخانه امراض ساری افغان-جاپان یگانه شفاخانه در کابل است که روزانه میزبان بیشتر از صد بیمار از پایتخت و ولایات است.
بیمارانی که از بخش‌های دور دست کشور می‌آیند ماه‌ها برای دوباره صحت‌یاب شدن باید بستر بیماری را تحمل کنند.
زهرا باشنده بامیان که به بیماری سل مبتلا است برای درمان به کابل آمده‌است. وی می‌گوید از سه روز بدین‌سو به شفاخانه مراجعه می‌کند اما تاکنون موفق نشده که تحت مداوا قرار گیرد.
وی می‌گوید:
"سه روز می‌شود که این‌جا می‌آیم با پدرم در هوتل هستیم از بامیان آمدیم، داکتران هیچ چیز نمی‌گویند، تنها گفتند که سل هستم؛ اما دیگه میرم و میایم خوب برخورد نمی‌کنند، پا هایم درد می‌کند، گردنم درد می‌کند، شش‌هایم سوخت دارد، دست و پایم سرخ میاید، یکسال شد، راه ما دور است."
بیماران سل برای دو سال باید زیر مداوا قرار گیرند.
شهناز که از ولایت پروان آمده شش ماه است زیر تداوی در این شفاخانه قرار دارد و اکنون برای رهایی از بستر بیماری و رفتن بسوی خانه روز شماری می‌کند.
ده‌ها بیمار در شفاخانه امراض ساری افغان-چاپان انتظار درمان را می‌کشند اما در این شفاخانه صرف چند بستر سرد و محدود برای پذیرش بیماران سل وجود دارد.
داکتران این شفاخانه نیز از کمبود امکانات و بستر در شفاخانه شکایت دارند.
ننگرهار، فاریاب،کاپیسا، پروان، بغلان، پکتیا، پکتیکا، میدان وردک، لوگر، کندز، بامیان و خوست ولایاتی استند که به گفته پزشکان بیشتر بیماران از آن‌ها به این شفاخانه مراجعه می‌کنند.
این بیماری به گفته پزشکان با فقر، رژیم نادرست غذایی، عدم نگهداشت بهداشت و سطح سواد رابطه مستقیم دارد.
نذیر احمد یکی از داکتران در شفاخانه امراض ساری افغان-جاپان می‌گوید، کمبود بستر برای پذیرش بیماران که در حالت وخیم ترِ قرار دارند و نیز نبود تجهیزات لازم طبی یگانه چالش سر راه آنان است.
وی گفت:
"یکی دو نفر که کیس‌های "اکس دی آر" که وخیم تر بود ساحات شش، چشم و قلبی تخریب شد و ما دو سه تا چهار نفر سال گذشته تلفات داشتیم، کمبود تجهیزات طبی در شفاخانه و نداشتن ساختمان با بستر‌های مناسب یک مشکل جدی است که امیدوار هستیم رسیدگی شود."
داکتران می‌گویند برای مبارزه و ريشه‌کن کردن مرض سل در افغانستان که يکی از فقير ترين کشورهای جهان می‌باشد به کمک‌های بیشتر پولی و تجهیزات لازم نیاز دارند.
با این وصف از روز جهانی مبارزه با بیماری سل در افغانستان در حالی بزرگذاشت می‌شود که به گفته وزیر صحت عامه سال گذشته ۹۰۰۰ تن در کشور به علت این بیماری جان‌های شان را از دست داده‌اند.
فیروز الدین فیروز که امروز یکشنبه ۳۱ مارچ در روز بزرگداشت از روز جهانی مبارزه با این بیماری سخن می‌زد، اظهار خوشبینی کرد که رقم تلفات این بیماری در کشور به بیشتر از ۵۰ درصد کاهش یافته‌است.
وی گفت:
"در حقیقت ۵۰ درصد کاهش مرگ و میر ناشی از امراض توبرکلوز در افغانستان است، استندرد یا گریت موفقیت تداوی توبرکلوز مقاوم در سطح جهان ۵۵ درصد در افغانستان این گریت به ۶۱ فیصد ارتقاء یافته‌است."
در سال ۲۰۱۴ میلادی رقم تلفات این بیماری در کشور به ۲۳ هزار تن می‌رسید و اکنون به گفته وزیر صحت عامه با ایجاد مراکز بیشتر درمانی رقم تلفات بیماران مبتلا به سل در سال‌های پسین کاهش چشم‌گیر یافته‌است.
در حال حاضر برای تداوی بیماری سل در کشور بیشتر از ۲۶۰۰ مرکز درمان وجود دارد اما به گفته وزیر صحت عامه به علت عدم دسترسی به مراکز درمانی و یا مراجعه نکردن آنان به این مراکز ،۲۰ درصد بیماران سل از تشخیص باز می‌مانند.
نظیفه محبوبی
