حقوق و آزادی‌های زنان از حساس‌ترین مسایل در مذاکرات صلح با طالبان خوانده شده‌است.
در ۱۷ سال گذشته زنان در بخش‌های مختلف پیشرفت‌های چشم‌گیر داشته‌اند.
رنگینه نصرت که در یکی از قهوه خانه‌های زنان در شهر شبرغان کار می‌کند، می‌گوید که احتمال به قدرت رسیدن دوبارۀ طالبان برای زنان بسیار نگران کننده‌است.
رنگینه دختر ۲۲ سالۀ است که در کنار تحصیل‌اش نان‌آور خانه نیز است.
وی که در این مورد از آینده‌اش تشویش دارد به روز چهارشنبه «۰۱ حوت ۱۳۹۷» در صحبت با رادیو آزادی گفت:
"نگرانی‌ها از ورود طالبان در بین زنان بسیار زیاد است، همین گفتگوهای صلح که جریان دارد زنان افغانستان هراس دارند که مبادا پروسه صلح نتیجه ندهد. اگر نه ما طرفدار صلح هستیم. اگر نشست‌های صلح نتیجه ندهد و طالبان پس حاکم شوند، آیا ما را برای تحصیل و کار کردن بیرون از خانه اجازه خواهند داد؟"
زنان در ولایت جوزجان نسبت به دیگر ولایات افغانستان در عرصه‌های مختلف فعال هستند و از آزادی‌های خوب برخوردار اند.
این زنان که زنده‌گی و محدودیت‌های زیاد را در حکومت طالبان تجربه کرده‌اند، ترس دارند که صلح با طالبان دستآوردهای دو دهۀ اخیر را با خطر روبه‌رو سازد.
ملالی مبارز احمدی مسئول قهوه سرای زنان در شهر شبرغان که خود یک خانم فعال و تحصیل کردهاست، از پول شخصی‌اش قهوه‌خانه را برای تفریح و سرگرمی زنان به تازه‌گی ایجاد نموده‌است.
وی می‌گوید:
"درست است که ما در مراکز شهرهای بزرگ به نام صلح داریم، اما متأسفانه دورتر از مرکز شهر به نام صلح چیزی وجود ندارد. ما امیدوار هستیم که این بار با یک تغییر کامل طالبان داخل همین مرحله شوند، به‌خاطری که از مراحل قبلی‌شان ما تجربه‌های تلخی داریم. یعنی صلح بنام نباشد."
اما خانواده‌های روستا نشین که در نتیجۀ جنگ‌های مسلحانه آسیب‌های زیاد را متحمل شده‌اند و به علت ناامن بودن مناطق‌شان به مراکز شهر‌ها پناه آورده‌اند، از روند صلح استقبال می‌کنند.
گزارش: عالم رحمانیار
