شماری از فعالان حقوق زن در ولایت هرات نگران اند که حقوق‌شان در گفتگوی های صلح با طالبان معامله شود.
این زنان در مقابل دفتر ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در غرب افغانستان گردهم آمده می‌گویند که خواهان عقب‌گرد به دورۀ سیاه طالبان نیستند.
زنان افغان با در دست داشتن شعارهای «زنان افغان به عقب برنمی‌گردند»، «زنان افغان باید در میز مذاکرات صلح حضور فعال داشته باشند» و صلح بدون تأمین حقوق زنان مورد قبول ما نیست» به برپایی نشست‌های صلح واکنش نشان داده‌اند.
ثریا پاکزاد و مژگان انتظار دو فعال حقوق زن در هرات می‌گویند که جایگاه زنان باید قربانی مذاکرات صلح با طالبان نشود.
آنان افزودند:
"ما نمی‌خواهیم دوباره حق دسترسی به تعلیم نداشته باشیم، حق آزادی نداشته باشیم، حتی انسان شمرده نشویم. نگرانی ما این هست که هیچ میکانیزمی برای نظام بعدی که می‌خواهند داشته باشند و قانون اساسی می‌خواهند عوض بکنند، چه را می‌خواهند داشته باشند، جایگاه زن افغانستان در کجا هست."
"بدون حضور زنان باز هم به یک صلح پایدار دسترسی پیدا نمی‌شود، چون نیمی از قشر جامعه را تشکیل می‌دهند و نادیده گرفتن خواسته‌های شان در روند صلح هرگز دسترسی پیدا نمی‌توانیم بکنیم به صلح."
سکینه حسینی، عضو شورای ولایتی هرات می‌گوید که زنان خواهان تأمین صلح هستند و این به معنی نادیده گرفتن حقوق و دستآوردهای چندین سالۀشان نیست.
او افزود:
"ما زنان ولایت هرات همه خواهان صلح هستیم، اما خواهان معامله با حقوق زنان و عقب‌گرد به دوران سیاه تباهی نیستیم و نخواهیم بود و هرگز اجازه نخواهیم داد برای کسانی که به حقوق ما معامله انجام دهند و سرنوشت ما را به طرف سیاهی بکشانند."
عبدالقادر رحیمی، رئیس ساحوی دفتر ساحوی کمیسیون حقوق بشر در غرب افغانستان خواستار پر رنگ شدن نقش زنان در گفتگوهای صلح با طالبان شده است و بدون حضور طالبان تأمین صلح را دشوار توصیف می‌کند.
او افزود:
"صحبت‌های که در بیرون از کشور در مورد صلح صورت می‌گیرد، می‌بینم که نقش زنان برازنده نیست، این تشویش برای همه نهادهای حقوق بشری از جمله کمیسیون حقوق بشر هم است که در پروسه‌های صلح خواه از طرف دولت و یا از نهادهای مختلف صورت می‌گیرد، در سطح ملی و بین‌المللی، نقش زنان برازنده باشد و دستآوردهای زنان قربانی اهداف سیاسی نشود."
پس از سقوط حکومت طالبان توسط ائتلاف به رهبری آمریکا، در بیش از یک و نیم دهه گذشته زنان در افغانستان به پیشرفت‌های چشمگیری در بخش‌های معارف، تحصیلات عالی، سیاست، اقتصاد و اجتماع دست یافته اند.
اما حالا نگرانی‌های از سوی زنان مطرح می‌شود که با پیوستن طالبان مسلح به روند صلح، حقوق و دستآوردهای‌شان نادیده گرفته شود و دوباره حقوق‌شان به باد فراموشی سپرده شود.
گزارش: شاه‌پور صابر
